чита (гл.) - книга (имн.)

На мајка ми, која повеќе не гледа, мојот татко би сакал да ѝ ја чита книгата на македонски, нејзиниот мајчин јазик, единствениот со кој се служат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга тие денови читаше книги за козите во светот, за да може да ѝ го најде вистинското место на домашната балканска коза.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
До откривањето на историјата на вистината, според татка, преостануваше да се читаат книгите на сите времиња.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тука не можам да читам книги што ги сакам.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Цела Македонија стенка под ропство!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Што е? - нестрпливо праша Гоце.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Држиме состаноци, работиме и читаме книги со социјалистичка содржина, збираме помош за сиромашните наши другари и друго.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Покажав дури дека сум маж, побегнав со Џонкинд, ја оставив сама да си ја чита книгата...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Масимо Бартолини од Италија направи библиотека на среде лозје да читаат книги... место да берат грозје...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
И сите негови другарчиња што имаат само по 50 години, па и тој, се убедени дека е време за нови почетоци, па одат на џез фестивал, читаат книги од Ог Мандино, Антонио де Мело, Лујза Хеј, а го препрочитуваат „Галебот Ливингстон“, „Малиот Принц“ и „Ние, врапчињата“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Гледам филмови, читам книги, слушам музика, следам весници.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Татко ја погледна кутијата со лупи и не можеше да разбере што се случило во Париз, макар што претпоставуваше дека Камилски ги потрошил парите за операцијата за купените три сандаци книги, а со лупите од различен, прогресивно посилен диоптер, мислел да ги чита книгите, како што ќе му се намалува видот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XXXIX Татко се разбуди порано од обично, макар што ноќта си легна многу доцна читајќи книги за жртвувањето, односно за курбанот, втор збор од листата на опасните османизми за кој Климент Камилски требаше да реферира според договорот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Подоцна дојде до крвави партии, со процеси и жртви Во тие денови, во знак на верност кон мојата иницијална професија француската книжевност, токму во воениот логор на Бањица со себе носев и ја читав книгата на францускиот поет на романтизмот Алфред Де Вињи Служењето и величината на воениот позив.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Хабиб Бургиба идеалистички веруваше во овој пакт до крајот на својот живот што сакаше да биде и крај на неговото владеење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во мигови на резигнација ја читал книгата на англискиот историчар Едвард Гибон (1737- 1794) Историја на падот и пропаста на Римската империја (1776) во која се говорело и за трагедијата на гладијаторските борби во картагинските арени.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Колку што се ближеше денот на посетата на Мајка Тереза на родниот град, Мајка сè повеќе сакаше да дознае за оваа храбра, блиска жена, не престанувајќи да чита книги и записи за неа, дополнувајќи ја Татковата библио­тека, продолжувајќи си го својот домен во неа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За Татко, распоредот по кој се читаат книгите беше пресуден.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но, кој можеше да разбере, зошто во тие тешки барабански времиња, во паролите за прогресот, за откривањето на изгубеното време, во револуционерните песни за работничката класа, Татко започна да чита книги за лавиринтите?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Подоцна, читајќи книги со шарени цртежи за прекуокеанските освојувања постепено почнав да сваќам дека најуспешен почетен чекор на освојувачите бил што ги збуниле домородците со необичните ситници (повторно, чудесното огледало).
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Не чувствував никаква потреба да научам нешто на универзитет за тоа како да се чита и што или како да се пишува.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Секако, можев да читам книги и да ги пишувам.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како што пишува Вирџинија Вулф, и самата читател-навивач, во огледот „Како треба да се читаат книгите“, добриот читател е налик на љубопитниот минувач пред осветлените прозорци на една куќа, зад кои...на некој кат се одвива посебен човечки живот...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Таа седеше на платнениот стол, лижеше сладолед и читаше книга. Постоја така гледајќи ја.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Сите ние што долго и, ајде да речам, професионално ги читаме книгите од тој научно-публицистички вид, свикнавме да применуваме прилично специфичен, безмалку ригиден (студен?) однос кон нивните автори.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Да се надеваме дека не!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Изгледа дека на сите нам што го практикуваме таквото дистанцирано (или академско?) читање, постојано ни се случува истото: текстот на речиси секој од своите колеги да го следиме мошне внимателно, но притоа да го апстрахираме самиот скриптор онаа загадочна persona dramatis, која успеала да се избори за разновидноста и за множеството на совладаниот материјал, за да им го овозможи на своите читатели концентрираното естетско задоволство.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Моето мислење и впечатоците не ги сметам за значајни и јас бездруго никогаш не би ви зборувала за тоа што ме инспирира во оваа книга; но бидејќи во вашата разгледница од Солун вие повторно ми сугериравте да ја читам книгата, сепак јас ќе се обидам да ви зборувам за неа... за да не го побарате тоа од мене и по трет пат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тешко дека овие музи со очила како што некогаш (одамна) ги нарекол луцидниот Ролан Барт (Roland Barthes), би можеле да се споредуваат со вистинските писатели оние што ја пишуваат таканаречената убава литература (belles-lettres).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас започнав да го читам Луан Старова (Времето на Козите и Татковите книги, објавени кај Фајар) и ќе ја читам книгата Пароли од камен на Улијет Аличка (издание на Клима).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
КЛАУС: Хм, не многу. Јас би сакал ако можам ништо да не работам. Да патувам и да читам книги.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Една вечер кога ме молеше да ѝ ја читам книгата „Дедовата нараквица“, а јас имав план да си поиграм со пластичните војници, се обидов да се спасам од нејзините здодевни молби токму со употребата на тој магичен збор.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)