чини (гл.) - ќе (чест.)

А тебе ти се чинеше ќе ти дојдат слугинки да ти и гледаат твојте и да ти работат, та запињај да се женат девери ти, желки по меот да му лазат, да даде господ златен!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но стрина Спасија уште погласно пиштеше и си ја корнеше косата, зашто од очите на Руса ѝ течеа солзи право прудолу по секотините и право прудолу со секотините се чинеше ќе ѝ истечат и очите со боја на модар јоргован и големи колку филџани, толку што беше огрубена.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Јас пазари вака и вака ќе работа вој месец, ќе ми платиш на месецот и ако не ти чини ќе си ода.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Меѓу стеблата и високо над врвовите завива ветерот и макаршто небото е исшарано со партали облаци меѓy кои свети по некоја ѕвезда, се чини ќе има бура.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Боринка - свеќа, трепетливо свети пламенчето во планинската лединка, ту се исправува, ту потсобира, се чини ќе згасне и одеднаш пораснува и шири малендава светлина за тие, кои лежат тука, да имаат светло и човеково паметење...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Непушењето ми предизвикуваше дополнителна нервоза, се чинеше ќе се распрснам одвнатре.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Рада ниту некого гледаше, ниту слушаше. Напрегнатите гради чиниш ќе излетаат од сатенскиот фустан.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Лаежот чини ќе го излуди.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Очите можеа да му прснат, бабреа и побелуваа, усните болно се збираа, чиниш ќе свирнат.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Едната со долг фустан, русокоса како неа, со насмеани очи, ти се чини ќе прозборува.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Жилата, сега, чинам ќе му го пробиеше вратот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ми се чини ќе успеам да добијам малку пари.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Париз е најдобриот пример за тоа, но Ками запира на Виена, како град крстопат на историјата, кога одекнуваат ударите на историјата, има ноќи кога небото се покрива со крв, камените коњи чиниш ќе полетаат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И во животот на Албер Ками е предочен европскиот трагизам, во неговата лекција за апсурдноста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Што да ти правам кога си слеп! - велеше смеејќи се, итајќи, весело мавтајќи со рацете ваму-таму, чиниш ќе летне.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
НЕДА: (Станува. Се чини ќе тргне кон вратата.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)