чини (гл.) - исклучителен (прид.)

Презирот кон секоја каприциозност на власта, историјата, па дури и судбината, го чини исклучителен напор на овој човек да ја достигне идеалната рамнотежа, идеална во однос на овие средновековни услови што владеат кај нас.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)