А кога ќе ми се врати по војнава, дојди и ти со него. Ќе се честиме со она што дал господ.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Душата му се лути на полјакот, дека не чува како што треба, иако се знаат, комшии се дури, и толку пати го честел со ракија и редовно му дава грозје да им носи на децата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Кога влегуваш во аптека, сите ти прават место а аптекарите без прашање те честат со двоен лексилиум.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)