чека (гл.) - ли (чест.)

- Отидоа негде, воздивна Петко. - Да го чекаме ли? - Долго ќе биде, се кикотеше Пенчо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Запалете оган, заповедал грубо. - Поскоро. Што е, чекате ли прворотка да ве подои?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Една јагула лежи таму во една друга кафеана.“ „Да те чекам ли, брат?“ Клепките на Мирона беа завлечени в месо, очите гледаа срамно соголени. „Немам пари.“ Мирон се заниша на крцкавиот стол и ја завлече раката в џеб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
А денеска ќе биде работа, ќе ги спријатели, а — утре; дните се редат, а агиве чекаат ли чекаат посестрими од Витолишча.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сепак светото Евангелие на тој Онисифор било секогаш крваво.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го проби оловото но ако останеше жив ќе го чекаше ли своето распетие?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Клетата таа, иако шест пукоти чу, не се мрдна од местото – таков е адетот, - туку чекаше со Трајанка на раце да тропне мажот, да ја отвори вратата и да рече: „Ме чекаш ли, о невесто!“
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)