Белиот не чека сега многу. - Шах, - вели пак мајсторот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Температурата на животот топеше еден студен, дотогаш непробоен оклоп а тој плашејќи се да биде разголен до дно поставуваше примки. „Јано“, рече. „Тој професор за кого ти расправав чека сега луѓе во заседа и ги моли да пијат со него.“ „Ти не пиеш.“ Дали е возможно, мислеше. Дали е возможно.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Што чекаме сега овдека, вака?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И што чека сега, што се врти! (се насмевнува).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Но тогаш тато рече: - Чекајте сега!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)