И ако случајно нешто го натерало да се премисли, не можел веќе назад, веќе сите знаеја, сите ја чекаа таа смрт.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Чека таа, а трпеливо чека и снаата Верка.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Задишан се врати на местото на кое требаше да го чека жената во црно, но таму не го чекаше таа, туку налутените баба и дедо придружени од полицаец.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Но, кога кожата на Атиџе се смири, го повлече црвенилото и под наборот го подаде младиот и тенок слој на голуждраво птиче, па кога Атиџе ги поврати своите стари навики, одејќи со придружбата секој вторник на капење во Чифте-амамот, а бегот него штедро го награди и го испрати назад во Блатието - тој секој вторник, зиме и лете, напролет и наесен, дојден во градот како пијан, се гледаше себеси како цупка пред амамот, чекајќи таа да се појави и само малку да го потргне фереџето, божем ветер го сторил тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Реков разбирам и сега чекам таа да се врати... Разбираш?...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Упорно чекаше таа да се појави со некоја постапка којашто ќе го поколеба во неговите сомневања.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)