Таа пиеше вино, чаша по чаша, со својот маж и го хранеше своето дете, здраво тригодишно дете со костенлива кадрава коса и со темно-кадифени очи, како на мајка му.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Беше нешто, што можеше да се премавнува, и тој успеваше да ја бори и додека си го наместуваше леглото, и додека го палеше огнот, а и после, кога го хранеше своето срнче.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
„Третирајте ги вашите деца како индивидуи, како личности.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тоа беше најрадикалната, најсубверзивната социјална доктрина на сите времиња, и беше насочена кон единствената група што може да предизвика долготрајни промени: родители, педијатри, учители.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Движењето на младите беше придвижено од страна на генијалниот детски психолог кој ги подучуваше двете повоени генерации родители да ги хранат своите деца кога тие ќе побараат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога ги сочини и му ги принесе на книга наресани, убави како девици што ја хранат својата невиност, тој го почести со слава и чест и го седна до него.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Само додека го хранеше своето мало срнче, или додека го упатуваше во некое ново откривање по неговиот свет, тој забораваше на сѐ друго и ѝ загубуваше за некое време дира и на таа своја тага.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)