фрли (гл.) - тесла (имн.)

Кога снема веќе сила за ништо, Кога откажаа рацете, коските, видот, Кога ги фрли теслата, мистријата, височето, Кога се растури коритцето, Кога престанаа да го викаат на другите да им прави куќи, Кога му пораснаа децата, кога ги одгледа, Кога се растурија кое-каде - Мајсторот почна да ја ѕида својата куќа.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Тој поработи уште малку, ја фрли теслата и отиде дома да се поприбере.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)