фрли (гл.) - бомба (имн.)

Еве како костурскиот делегат Васил Чакаларов, кој ни остави драгоцени податоци за работата на Конгресот, го опишал приемот на веста за атентатите и реагирањето на првиот човек на Битолската организација Даме Груев: „Од Битола пристигна писмо од Лука Џеров во кое пишуваше: ’Во Солун Отоманската банка е фрлена во воздух со динамит, низ градот се фрлени бомби... еден француски пароброд е потопен, пак од наши работници. Иницијаторот е фатен...’ тоа нè изненади.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Арсов фрлил бомба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Запрен на сред скалите, успеал набрзина да фрли бомба во внатрешноста на зградата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Милетич, што раскажува Шатев за апсењето и поведението на Богданов и Арсов: “На 16 април изутрина (тоа можело да биде само на 17/30 април, бидејќи главните атентати биле извршени на 16/29 ноќта) го уапсија Гоерги Богданов... откако фрлил бомба, тој се притаил и останал дома.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Георги Богданов фрлил бомба во кафеаната “Ноњо“, што било на плоштадот до самиот кеј.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Попладнето дојде нашето момче кое одржуваше врски со нив и ни јави дека лудите решиле другиот ден, во неделата вечерта, да фрлат бомби на станицата врз возот што пристигнувал во Цариград...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Најмладиот гемиџија Милан Арсов, по дадениот знак, фрлил бомба во кафе- вариетето „Алхамбра“. Тука загинал еден келнер.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тргнал со цел да предаде “телеграма“, а всушност во поштата да фрли бомба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Го прашаа: ’Зошто фрли бомба во ’Алхамбра’ (мислеле дека тој фрлил бомба тука).
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Мајката ваша, кучиња едни! - опцу чичко Анѓеле и во правецот фрли бомба.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Еба ли му ја, дали тој ја фрлил бомбата. Може да е тој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)