фрла (гл.) - огнен (прид.)

Тој шета со златната кола ( огнена кочија) по белиот свод и фрла огнени стрели.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Сите негови темни внуци и роднини се криеја по гратчињата ширум светот, вршеа невидени работи со својот ум или вештерските прсти и белите заби; од небото фрлаа огнени јазици или пак итаа по шумите во облик на волци, под светлината на месечината.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Бијат ровјата, ја подготвува својата кола, грми, небото се тресе, огнени секавици го сечат сводот со силен пукот, фрла огнени стрели по ламјата...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)