фрла (гл.) - облак (имн.)

Имаше нешто од тоа соединување на сенките, од тој допир на одразот, од тоа преплетување на две недофатливости, во оние мигови кога Рајнер и јас бевме заедно.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И само понекогаш некој ќе се загледа во сенката што ја фрлаат облаците или некое дрво, или ќе се загледа во сопствената сенка, и тој миг му изгледа како насетување на некакво откровение.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)