Јехуда Давидовиќ инстиктивно ги доближува своите усни до нејзините. Таа остана така.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Со другата, пак, ја фаќа неговата рака и Јехуда Давидовиќ чувствува како на Алегра ѝ се тресе раката.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)