фаќа (гл.) - тревога (имн.)

Ги фаќаше тревога, зашто не се знаеше колку брзо ќе се шири војната и нема ли утредругиден да се префрли и наваму.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Алчноста ја убива естетиката, мил мој! – вриснуваше Хорацио, речиси прилепен до увото и пијано ме гушка: - Штом жената ќе почувствува дека љубовта замира, обично ја фаќа тревога.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)