фаќа (гл.) - оро (имн.)

Ако не се измешани меѓу нив старите — ништо! (фаќа оро на кое навлегуваат и стари и млади, али таман зинува да запее младите го претекнуваат со песна): Едно девојче малечко На училиште одеше И на бога се молеше: Да ни даде слобода Уродби да се донесат, Старите со старите, Младите со младите.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)