Толе, кај одеше, што земаше — секаде плаќаше преку разни бакшиши на децата — награди за извршени услуги и други подароци на посестримки и нивни блиски.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Организацијата веќе почна да фаќа корени насекаде, а Мариово во прв ред беше организирано, бидејќи со своите густи гори тоа беше природен заштитник на оние обесправени што сакаа да се борат против тиранијата на султанот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во времето кога и обајцата беа на маргините на новата држава, во која бавно и тешко фаќаа корен научните, образовните и културните институции, обајцата нескротливи идеалисти, но надарени со длабока и изворна хуманост, која ретко се сретнува во тие времиња, пресечени во залетот од бирократизираните и кариеристички ориентирани млади кадри, со партиски амин, тие си ја доградуваа нивната нова среќна балканвавилонска тврдина.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
А каде што еднаш била, проклетата, другпат полесно фаќа корен, полесно се шири.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
И само кај него ми запираат мислите, само таму ми фаќаат корен. 12.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Овој град некогаш полн со здравје, сега неухранет, вошлосан, отворен кон болестите на душата и телото, на работ од епидемијата на тифус, на уплав, на треперење пред неизвесните времиња, под ударот на болести и несреќи што најнапред, како по правило, прво ги погодуваат сиромашните, брзо фаќаат корен и се шират меѓу најмногубројните.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Што ли ќе се случува со втората, третата...?
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Можеби причината беше немоќта да се создаде новиот идентитет на југословенската федерација на народи и народности врз хармонија на разликите, низ граѓанскиот демократски модел кој фаќаше корен во земјите во кои се урнуваше еднопартискиот систем, а не врз хиерархиска предодреденост на народите, врз потрага на конфедерален излез и други амортизери на монистичката исклучивост, која подоцна ќе мине и во националистичка еуфорија за владеење над своите и другите!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Клетвата фрлена в црква, од Везирот
и нему послушните поединци и групи
не фаќа корен.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)