Нема што, како што вели на подбишега народот, татко го фати крстот, се огласува Боше, најмладиот од четирите Анѓелови синови, којзашто е овчар никогаш не стигнал да биде ни на свадби ни на закопи (од малечко ака со овците Јаузоски низ полето и по ридиштата) па не се одбира од ред, не знае дека кога се седи со постари на една трпеза, само се седи и се слуша тие што зборуваат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И како групна слика се непријатни: како да чекаат кој ќе го фати крстот штом попот го фрли.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)