фати (гл.) - ги (зам.)

СПИРО: (Го вади кадифето од џеб и му ги брише чевлите.) Еве, чорбаџи.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Фатете ги лисиците, малите лисици што ги расипуваат лозјата, зашто нашите лозја цутат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ама сто пати сум ти рекол, отворај очи кога ми обуваш чевли, фати ги убаво, со дикат, за топуци, а ти, трап, одозгора! Тоа ли е ред?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)