успее (гл.) - гласно (прил.)

Кога се стрчав кон него и конечно успеав гласно да викнавм: „Дедо, јас сум твојот внук Ведан, погледни ме, што се будалиш, па на полноќ се нишаш како да си дете, и тоа некое чудно, што не се плаши од темнината“! - тој без да се сврти кон мене - исчезна.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)