А слична, но пократка одредба, постоеше и во чл. 314 од ЗПП/98 којшто сè уште беше во сила во времето кога се одвиваше овој процес). A aко странката делумно успее во парницата, судот може – со оглед на постигнатиот успех – да определи секоја странка да ги поднесува своите трошоци или, пак, едната странка да и надомести на другата странка сразмерен дел од направените трошоци (чл. 148, ст.2 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Со други зборови, сопственикот на претпријатието се обиде, а најпрвин и „некако“ успеа во тоа, да го убеди судот дека Јакшиќ делувал самоиницијативно и без никаков налог да го отстранува дефектот, но и дополнително да го убеди дека на објектот немало надреден работник кој му ја делегирал таа задача!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Со пресудата МЦ, како тужен работодавач кој го изгуби спорот, беше задолжен – во рок од 15 дена по правосилноста – на секој од сопарничарите да му исплати сума во вкупен износ од 63.100 МКД (1.035 ЕУР) на име незаконски скусена патарина, и тоа за период 135 од вкупно 17 месеци, односно скоро за година и пол по околу 60 ЕУР месечно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На ист начин првостепениот суд ќе постапи и кога против делумната пресуда е изјавен вонреден правен лек (чл. 315, ст. 1-2 и ст. 5-6 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Преку својот адвокат (Т. Китановски и неговиот заменик В. Бубевски) кои му ја изготвија тужбата тој, преку суд, побара од нив солидарно да ги покријат трошоците за лекување и да му исплатат оштета за претрпена болка и психофизички повреди со трајни последици, која според наша проценка беше доста фер и праведно побарана сума од 3.400.000 МКД (55.735 ЕУР) – со оглед на претрпените физички и душевни болки поради нагрденост, како и со оглед на трајниот карактер на последиците и намалената животна и работна активност за во иднина, односно пропуштената заработувачка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Она што го покажуваат примерите вклучени во книгата, е дека организирањето и поведувањето на штрајк, и покрај сите притисоци и законски ограничувања, не е однапред осудено на пропаст – штрајкот може да успее во намерите и тоа претставува нешто што несомнено инспирира.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Оваа сума беше зголемена за затезната камата, а во поглед на парничните трошоци, откако нивниот полномошник изречно не побара трошоци (!?) беше донесено решение – секоја странка сама да си ги сноси своите трошоци, иако тие успеаја во спорот и го добија во целост.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
- Ќе издржите вие, знам, ве познавам јас добро, сте влечеле и потежок товар. - нежно со шепот разговараше со својте коњи, мислиш комуницира со нив без никаква мака, а тие пак послушно го следеа неговиот говор, постапувајки според неговите мирни наредби знаејќи дека само така е можно да се успее во намерата.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Берлинчани се борат да го разубават својот град и во тоа вложуваат огромни напори и се надеваат дека ќе успеат во своите потфати и така да ги збришат трагите од војната.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
62. Најдобриот начин некој да успее во качувањето на брегот е да биде рицар во полн оклоп - таков што од ударите на копитата на неговиот коњ врз падините на брегот молскаат искри.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Веќе оцртавме некои од начините како овој расцеп може да не успее во својата поддршка на здраворазумското искуство, и да стане клица на психозата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Дедо ми имаше докторат! Беа толку малку успешни, зборуваа: бизнисот е она вистинското, тој ќе успее во бизнисот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
А од математика денес на чоек му е потребно само собирање и множење доколку сака да успее во животот или колку да не те излажат на пазар.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Кога еден сатиричен весник на Универзитетот на Мичиген сакаше да ја исмее паниката што го фатила некој поранешен дипломец зашто за претседател на студентската организација беше избран човек што е отворено геј, весникот напиша дека новиот претседател „конечно успеал во својот поход да ја попедерчи целата студентарија на Мичиген...
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но таа секојдневно упорно настојуваше да ме ослободи од сите тие обврски, за кои, веројатно, сметаше дека е прерано да ги носам на себе и успеа во тоа.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Бевме во добата на невиноста, во која кога ни се упатени срамежлив поглед и затскриено искажан копнеж, тие предизвикуваат ерупции во нашата душа, под тенката и нежна телесна обвивка, доба кога душата и телото се сѐ уште поврзани во едно; добата на невиноста, кога возбудата не знае дека еден ден ќе се претвори во рамнодушност или во нагон за задоволување само на телесните потреби, а тогаш, дури и кога ќе успее во себе да вткае страст, нема да има ни способност ниту пак желба да го претвори мигот на уживањето во малечка вечност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во неделите не одев во домот на Рајнер, затоа што дома не знаев како да се оправдам, бидејќи тогаш библиотеката беше затворена за читателите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Можеби комитетот успеа во самата Македонија да биде општомакедонски, само не доби признание од надвор, во Европа? – Одвај ли.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но овој нагон за чистота и овој „возвишен облик“ веројатно ќе опстанат во некоја уште повозвишена форма дури и кога ние философите некако би успеале во совладувањето (или дури само Verwindung) на метафизиката.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Другарите успеале во акцијата и само што не се вратиле...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Кога луѓето ги учат звуците (или фонемите) на Англискиот јазик на пример, тие не ги имитираат, туку се обидуваат да ја достигнат нормата, да го повторат стандардниот звук, и мораат да успеат во тоа ако сакаат да бидат интелигибилни во заедницата на говорниците на англиски јазик.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Змејко сега се мачеше да погоди што можеше да биде во неговата собичка она, што не би ѝ се допаднало на Мара, сето време просто ја гледаше како таа го изнаоѓа тоа уште со првиот поглед, а кога не успеал во тоа, тој ја пушти таа пуста работа и отиде да си ја сместува храната.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но уште веднаш во слизнувањето му се пристори пред погледот и тој успеа во еден миг да здогледа некакво помрднување; наеднаш имаше впечаток дека не е сам по таа угорница.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Сепак, си успеал во војска и нешто да научиш. - зајадливо заклучи Ружа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Беше сигурна во своите магии. Но, не успеа во тоа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А колкумина успеале во ова?
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Кога го беше зграпчил за врат, тој со повици ги викнал своите двајца другари, на кои им го препуштил да го држат, а самиот само за миг си ја беше пикнал раката в чизма за оттаму да си го извлече кутичето со тутун, и барем малку да си го освежи својот секогаш измрзнат нос; но тутунот, веројатно, бил од таков вид, каков што не можел да поднесе ни самиот мртовец.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во полицијата беше издадена наредба да се фати мртовецот по секоја цена, жив или мртов, и да биде најжестоко казнет, како пример за другите, и дури речиси успеаја во тоа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се плашам дека не успеав во ништо.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Се надеваше дека со Татко му влегле во трага на балканското проклетство, задржано во најжилавите, тврдокорни османизми, длабоко вкоренети во балканските јазици и дека најпосле ќе успеат во нивната мисија да ги посочат зборовите виновници, за тие конечно да бидат принудени кај луѓето на конечен заборав.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И Татко имаше различно чувство од својот пријател, кое не можеше лесно да се искаже, но тоа беше скриено во длабоката смисла и радоста од малечките приватни победи на поразените, над лажните победници, тоа беше и вистинската или лажната победа над секој османизам кој беше преживеал векови.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но не падна тој, туку јас, со старата за’рѓавена пила во рацете, која, за среќа, не успеа во налет да ме изделка.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Тој успеа во животот да создаде огромен имот од куќи и дуќани низ цела Битола како и многу обработлива почва односно ниви, пасишта во целата преубава околина во подножјето на планината Баба, на тромеѓето помеѓу Македонија, Грција и Албанија.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Денес, постојат многу повеќе „фонтографери” од времето на Goudy, но само неколку се доволно вешти да успеат во она што тие го нарекуваат „уметност на фонт дизајнот”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Можеби случајот на Де Гол, кој го поведе народот во ослободителна борба и му го поврати националното достоинство, не успеа во раководењето со Франција да биде прифатен во историскиот референдум за продолжување на владеењето и речиси доброволно да замине од историјата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Го повторуваа и нејзините внуци без воопшто да го знаат значењето на овој збор, кој како да го заземаше местото на Бога во семејната молитва И кога Фетхи Окјар замина во Франција како амбасадор на нова Турција, баба веруваше дека постариот син, ако не успеа во Цариград, ќе успее да го оствари сонот на враќањето преку Париз.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Да се води борба за национална еманципација и да се создаде демократска и модерна држава бара различни, а понекогаш спротивни квалитети.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Бев тажна што не успеав во мојата замисла, се тешев.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Во еден момент, кога те сретнал тебе и се вљубил во тебе, поверувал дека успеал во тоа...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Колку повеќе одеше на вратите, на местата каде што се надеваше да најде работа, сѐ помалку веруваше дека ќе успее во тоа.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
А ти, дали веруваш? – Јас, мили мој, не сум толку учена да можам да посочам философски докази за постоењето на Севишниот. – Имаш право, никој не успеал во тоа, сите учења на човека не се доволни за тоа. – Но јас, сепак, верувам во нешто. – Во што веруваш, мила? – Верувам во чинови на храброст или на верба, кога ќе се соочиме со безнадежноста. – И тогаш?
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Братот остана упорен докрај, успеа во проблеснувачките мигови во Татковото кажување, од неговите записи и книги.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Знаеше за многу утопии, од верски, од социјален, од политички и од секаков друг вид кои не успеаја во Западна Европа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
За спасувањето на колекцијата најголема заслуга имаше Цветан Горски, кој успеа во годините на фашизмот, со блиските на Игора Лозински, да ги спаси драгоцените експонати и по војната да ги оживее во единствен Музеј во светот и на Балканот. Но, тоа не би лесно.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Татко го следеше и како да го разбираше неговото исчудување, небаре работеле без да знаат на заедничко дело, до поединости внесени во потрагата по иста цел: да го најдат патот на јагулите како сопствен излез, но без да успеат во тоа…
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Мислам дека успеав во тоа. Не знам.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Како и да е, господинот Сенка никој (што значи и: никогаш) не успеал во потполност да го опфати со поглед; само ненадеен трепет во мракот (црно преку црно), пред да се заспие, слично на одвај чујно мавтање на лилјак - нешто необјасниво но страшно; или молневита трага од крајот на долгата црна наметка што се губи зад некој агол, и тие чудни сеништа (од уште почудни светилки?!) по старите и мемливи ѕидови, тогаш кога минува господинот Сенка.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Неговите исчезнувања се објаснуваат на стотици начини, трансформирани во фолклор, успивни приказни, суеверија...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Му рекол оти не очекувал од него вакво поданичко однесување со кое успеал во целост да ја заштити дискрецијата на неговата куќа што било и требало да остане основно начело во однесувањето на секој вработен поединец кај него.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А Рајна Коцева успеа во своите намери. Мислам, таа есен се омажи за Анатолиј.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Бојс никогаш не успеал во потполност да најде соодветен однос кон телото.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Како малку задоцнет свети Фрањо - во Бојс постои потреба за свето, чувство на длабока почит кон повеќекратните можности на живот - тој му држеше проповеди на животното и учеше од него.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На некој начин, тој брзо го загубил своето топло чувство, својата љубов кон себе, карактеристичен знак на нарцисоидна повреденост.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јеn arrive donc lоbјеt de votre fax du 16 mai. Vous me demandez si vous pouvez mеnvоуеr Lа сl bаlkаniquе par e-mail. Evidemment, je suis tеntе de vous dire, et avec enthousiasme, оui. Puisque јаi lintеntiоn de lire ce livre dѕ sa parution en librairie, je peux bien le lire avant, et сеѕt avec plaisir que je vous en parlerai. Mais si, comme vous me lаnnоnсеz, vous me lеnvоуеz pour avoir mon avis, il me раrаt hоnntе de vous dire que la critique littrаirе est un domaine о je nаi aucune соmрtеnсе. Je ne peux mmе pas dire que јаimе la littrаturе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Како што веќе ви пишував вашиот факс ми стиgна некомплетен, но јас сепак успеав во него да прочитам дека вие ми предлагате да ми испратите неколку критики за вашите книги објавени на германски јазик.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Како да сакаше да ми ја втисне в срце оваа провинција. И успеа во тоа.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Директорот успеал во последниот момент со семејството да излезе и да се засолни во католичката мисија на сестрите-лазаристки близу до Банката.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ако успее во тоа, толку подобро за Македонија, но, ако од разни причини не успее, а се предизвика некое парцијално востание за какво што агитирале и работеле врховистите, и едните и другите нека ја сносат одговорноста.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)