Нов резок пискот на локомотивата ја процепи ноќната тишина и ... бегалците со радост усетија дека возот ја намалува брзината.
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Усети дека се работи за некој далечен и таинствен пат.
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  На свое чудење, кога стана островото, Мече усети дека под нозете му зашлапа вода, а после малку време и тлото почна да се лулее.
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  По едно време Мече усети дека светлокосиот го побутна со лакт и го викна тихо, по име:  - Мече!
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тој одново усети дека се лулее на езерски бранови и клепките му се склопија, тешки како налеани со олово.
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Една мала, топчеста бригадирка, преврзана со бела шамија, кога усети дека ја блисна студена вода и и’ се разлеа по градите, цикна преплашено и го испушти чанчето на земја; Мече се засркна од смеа, а после нацрпи во црпалото пак вода и уште неколку пати ја плисна бригадирката, која што беспомошно се обидуваше да се одбрани со раце:  – На, сакаш уште!
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ха-ха-ха! ... Некаде насреде од чудовиштето зина огромна челуст, водата закипе, се запени и Мече усети дека расте, се надига над него бескраен воден свод.
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)