урне (гл.) - куќа (имн.)

Пукнатините постепено се ширеа и се закануваше опасност да се урне куќата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Широко езерско синило и таа како чун зариен во него; кога сите правеа куќи понастрана од езерото за да не ги лока и подјадува, Бандо тука, на самиот брег, до самата вода ја направи куќата да го слуша нејзинот шум, нејзиното заплискување на ѕидот од куќата и брегот; а кога езерото ќе надојдеше и ќе се разбеснеше, кога ќе почнеше да му ги подлокува ѕидовите на куќата, тој го молеше бога само да не му се урне куќата и да го потфати, а кога ќе се смиреше езерото, веднаш почнуваше да ги поправа и зацврстува ѕидовите. И така постојано.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Двапати годишно доаѓа од печалба: еднаш на Спасовден, на празникот на добитокот, и еднаш на Вртолум кога Бандо, исплашен да не му ја урне куќата, му ја истресе пушката во него.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)