Бодријар е толку автореференцијален и толку многу упаѓа во „туѓите“ дискурсни зони (литература, филозофија, ниту е ваму ниту е таму!), што и ова уводче, еве, веќе испарува...
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Долго не можев да заспијам, замелушен од рајот глетки од праисторијата, во кои бронтопсот, пробивајќи се низ џунглата од џиновски папрати, во скржавата светлина на праисториското утро, без престанок ждере плодови, инсекти, јајца, корки леб, кобасици, и некои растревожени човечиња што безглаво упаѓаа во неговата расчепена, лигава челуст...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Јас во тоа време бев познат по тоа што со себе, посебно на журките, носев најмалку по дваесетина луѓе.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Сето тоа изгледаше како една журка да упаѓа во друга.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Станковски е прилично контроверзен човек, така што и покрај скафандерот на питомост што го навлекол (ко заштита, или етички принцип?!) последниве години, сепак се чувствува снажна енергија на преобликување, која не ве остава рамнодушен, се разбира, па брзо упаѓате во вртлозите на љубов- омраза што ги емитира тоа корпулетно тело на господинот сликар.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Оној другион го губи тактот, несовладливо му упаѓа во мислите на Арсо, кој сега смело ги урива неговите доводи: „Ви е судено да умрете не од вашите зборови, туку од нашите бомби“! Страшно е да се гледа тоа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Чана ѝ упаѓа во мислата Шо са сикираш, еее гу пулам ја ламка та мандолинта над главите тамунака, еее, изврвија,и уд моите очи избигаа!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
ТАЈНАТА ВЕЧЕРА -Ако на глава ти се помоча лилјак, ќе оќелавиш - му вели господинот Сенка на Дипигус, вообичаено страшно смеејќи се.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
И уште ова: понекогаш господинот Призрак упаѓа во таква специфична состојба што не може да изусти ниту збор; при таквите случаи, кога состанокот на Силите на Доброто веќе е закажан или неопходен, господинот Призрак, во својот замок-музеј, наредбите ги пренесува или со помош на со сенки испишаните букви по ѕидовите, или уште понеобично: со помош на низови од слики (скоро како стрип!) кои доволно јасно (иако понекогаш потполно нејасно, па доаѓа до хаос!) објаснуваат што всушност (Бедмен, Мики Хаос и Јанус) треба да направат.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
-Тие упаѓаат во приватноста со нелегални истраги, апсења без налог, и постојано вознемирување.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
-Во својата алчност тие спонзорираат потрошувачка на смртоносен шеќер а сурово казнуваат за поседување на алкалоиди и киселини што даваат живот. -Тие никогаш не признаваат грешка. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 63
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
-Тие врбуваа армија на информатори.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)