украде (гл.) - коњ (имн.)

Ти знаеш дека почнавме да јаваме ова утро. – Добро, – реков јас.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Значи, вистина е. Го украл коњот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во секој од нив имаше некаков побожен мир што, од една страна, ме радуваше, а од друга страна, ме растажуваше. – Мурад, – реков јас, – каде си го украл коњот? – Скокни од прозорецот, – рече тој, – ако сакаш да јаваш.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не бргу, во секој случај. – Каде ќе го скриеш? – прашав. – Знам едно место, – рече тој. – Пред колку време си го украл коњов? – прашав.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А можеби и воопшто не е украден.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потоа пројавија интерес и за животописот во гробната капела на св. Наум каде што се прикажани неговите чуда: го направил неподвижен монахот што сакал да го открадне неговото тело од гробот; го направил неподвижен крадецот што сакал да го украде коњот од манастирот; ги излечил разните душевно болни луѓе изгонувајќи го од нив злото и бесот и им ги исцелил нивните душевни страдања, вадејќи им го нечистиот низ устата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ми се чинеше дека да украдеш коњ за да го појаваш не е исто како да украдеш нешто друго, како пари.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)