удостои (гл.) - со (предл.)

Во нејзиното писма одѕвонуваше тишината на нејзината осама, нејзиниот божји долг што си го препишуваше на својот живот како да ги спаси чедата, кои сега ја напуштаа заодени по патот на нивните семејства, а јас се бев оддалечил најмногу, следејќи ја кривата на својата амбиција Колку ли пати пишував многу побезвредни депеши, се внесував целосно во нив, сигурен дека можеби никој нема да ги удостои со вниманието што им го посветував, наместо да ги пишувам одговорите на писмата на мојата мајка, кои беа незаменливи делови живот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кондуктерот кој доаѓа за проверка на билетите, е удостоен со лежарно мавнување на раката.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Сѐ поретко ја гледав Клара. Таа повеќе не доаѓаше во болницата, ретко ја посетуваше Сара, кога доаѓаше кај мене мајка ми секогаш наоѓаше некој неубав збор за неа, и таа не се чувствуваше добредојдена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Прашај ги, со оној огорчен, самосожалителен и високопарен тон: „Па зошто не можеш да ме удостоиш со почитта што ја заслужувам?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Немој само да им кажеш. Издери им се.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Всушност, она што се чувствува, изгледа, може да се искаже единствено преку негово упорно хиперболично преглумување. ‌Мислиш дека однесувањето на ќерка ти или на љубовникот или на љубовницата кон тебе открива некакво непочитување на твојот сензибилитет?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
По нивното запознавање јас никогаш не зборував со Сара за брат ми, ниту со брат ми за Сара; само чувствував колку исчекуваа да дојде среда, денот кога нашите врсници се собираа во салонот на Берта, а Зигмунд и Сара остануваа уште долго во нејзината соба, и јас останував покрај нив, како сведок на она што го премолчуваа, и кога знаевме дека собирот во салонот на Берта привршува, тој, таа и јас се качувавме на горниот спрат, се поздравувавме со гостите, го слушавме благиот прекор на Берта што не сме ги удостоиле со своето присуство. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На крајот ќе бидеме удостоени со уште една благодат!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)