ТВ Лицето и народниот претставник цупкајќи излегуваат.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Убијте ме, ревел офицерот, убијте ме, и со силни удари на сабја го касапел мртвиот Татар или Монгол или Черкез сѐ додека не паднал сличен на огромен осакатен инсект, црн и крвоглав.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Пандета го утепаа, а Алексо ранет лежи, на фашисти гордо вели: „Убите ме, в кучина, другарите ќе ви платат!
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Убијте ме сега! Убијте ме засекогаш!
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Не ми треба ни коњ, ни колчишта, вели, туку убиј ме!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
МАТЕЈ: Што ми фали? БОРИС: Сѐ. МАТЕЈ: Тогаш нема што да менуваш. Убиј ме.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)