Се јавуваше само пред да започне војна и само додека траеше војната, па според неговото бучење, то ест јачење, луѓето претскажуваа колку долго ќе трае војната и колку крвава ќе биде.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
За мене уште трае војната, сакам да ѝ кажам, ама си ги голтнувам зборовите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во една таква ноќ, во летото 1941-та, во истиот миг кога се огласи Бучалото, на небото од кај Прилеп спрема Потковицата се зададе нешто светливо и брзо и ги крена на нозе жителите на Потковцата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога ќе дојдеше Богдан кај неа, веднаш го отвараше радиото да слуша вести, да види дали уште трае војната и дали наскоро ќе заврши за да му се отворат патиштата да се врати дома в село.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Но додека трае војната многупати секој се чувствува победен и победник.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)