Како што почнаа да се топат ситните мразулци по лицето на дојденецот, неговите сини, речиси проѕирни очи минуваа лево и десно по голите камени ѕидови на колибата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
За миг запреа на масата и на столчето, наместени спроти единственото прозорче во колибата, прошетаа по неуредните купчиња папирус, по наострениот пердув, по мастилницата и по столчето.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„КАСАПСКА ОДА” (Химна за човечкиот род) Кога острилото ги топи ситните заби на ладниот челик искрејќи во ноќта како дел од најстарата претстава Тоа чувство на општа загрозеност во ладните утра и испарувањата од масните касапски раце Тие насмевки полни со љубопитност чекајќи награда Во ложата плескајќи им на „СИТЕ НАЈ-ГОЛЕМИ КАСАПИ” Алтруисти, Луѓе од големиот збор сите како учесници во последната касапска претстава Тука е и церемонијал-мајсторот лупкајќи занесено со останатото членство во холот на изгладнетите стрвници Животот како една голема касапска драма сѐ до следниот на списокот и повторно заспиваш со успивното kreshendo илустрација: Matthew Richardson на разиграното острило. okno.mk | Margina #3 [1994] 65
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)