Волшебник си, леташ на килим што самиот си го ткаел во ноќни часови?
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Топол поздрав од тело во заборав какви не волшебства љубовта ткае во влажноста на сетилата, шкрипи моќта на природата испреплетена...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Како што сакам така летам. На невидлива нишка или во балон од сапуница.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Почнала да се движи, сама да јаде и да се бања, да шета во паркот, и да ткае во работните часови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Единствено кога ја посетувале родителите и ќеркичката, како да се враќала во дел од минатото, и целата се вкочанувала.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Така, тој од дете гледаше како црните козји влакна се сучат во долги дебели конци, а потоа конците се ткаат во платна, кои шаторџиите ги шиеја во шатори.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)