Татко во мигот ништо не одговори, и тој загледан во водата која брзо течеше под сводовите на стариот мост, но потоа тивко изусти: Водата во барата е запрена за да го чува времето!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски убаво ја разбра суптилно спротивставената Таткова идеја.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во Источен Берлин не може да се каже дека човек престојувал ако не ги погледал неговите музеи, можеби ако се нема време, не сите музеи, туку задолжително „Пергамон-музејот“, кој е на реката Шпре, која тече под него.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Му се загубила плавта, што се вели, крв не му тече под кожата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Убаво е во нашава куќа. Потокот што тече под моите прозорци е двојно поголем отколку што е вообичаено, зашто снеговите од Бистра се топат, па сиот се пени и шумоли како да минува низ куќата, а не крај неа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Звук на твоето дишење. Реката течеше под ниски камени лакови.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ливадата наоколу е полна со сонце и со птици.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)