сум (гл.) - овде (прил.)

-Велат дека ова е добар крај.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
-И јас сум овде од неодамна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Јас сум овде во пределот на црвената боја на животот, далеку, недопирливо далеку од онаа студена и сива гасовита состојба во која се наоѓа човештвото.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тогаш зошто сум овде во Маказар, моето родно место, на само половина километар од стариот пат Виа Игнација?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- До девет саатот сум овде... од девет лумпувам во бифето на гара...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Ќе те арестувам, внимавај! Јас сум овде одговорен за редот!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
— Јас су овде паша, бре ќелеш! — одговори Толе, тргна и го кутна Ферада.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас сум овде само на минување.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Јас сепак претпочитам да сум овде, Помеѓу помирените со гласот на судбината, Помеѓу ослободените од честа Да го носат знакот на победници Помеѓу луѓето кои во поразите откриваат И своја вина.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Јас да те чуев, веднаш ќе станев од местото и ќе се тргнев некаде настрана, ќе одев онака кон говедата, да се затскријам некако да не сум овде на отворено кога ќе ме најдеш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Како да не сум газела, како да летав откако сум овде - додаде.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ова ми го немаш речено порано – реков откако се ослободив од изненадата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Навистина се почувствував за момент почестен, иако она најбитното, како да летав откако сум овде, се уште изгледа не се беше прелејало во сите размисли.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа се случи дури подоцна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас само не сакам да го усмртам вашиот син и тоа е сѐ. Затоа сум овде.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
„Оди си“, се наведна. „Кажи им дека сум овде, дека ги чекам да дојдат и да ме запалат. Во детството ме апнала змија.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зошто сум овде, се прашувал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ме пушти оставајќи ја болката на прстите на моето месо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ѕвездите биле скреж запрен на својот пат од невидлива мрежа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Зар јас сум овде на ова боиште каде што има само себеубијци! Одвратно е!“
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ем јас чунки сум прв на земјава наша, како војводата ваш што го имате во Прилеп, така и јас сум овде; да сум ја опколил сета земја, околу - наоколу и сум видел оти не можи ништо да се прибери од лоши спили и далги.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Туку ти лели си при мене, нема да те остаам овде, ќе ти барам некое чаре и ќе си ојме заедно дома.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
– Веќе не знам колку време сум овде, колку месеци или години, но секој ден е полош од претходниот – рече и воздивна од длабочината на душата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сатурн сакаше да ја употреби својата вештина за забавување.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сепак сум овде домаќин, Таквите како тебе, мајче, и како овие две тресиопашки, не може кој како сака да ја кастри.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Зошто сум овде? Од ништо да направам нешто, а не од нештото ништо.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Крадци се.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Запомни никој не смее да знае дека сум овде.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
А ЗОШТО НЕ ДЕНЕС?! ЈАС: Зошто сум овде и зошто токму сега? Зошто не е утре и зошто не во Вегас?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Тешко е да веруваш дека денес сум овде со срце и душа.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Сакам само да бидам среќна.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Ем јас чунки сум прв на земјава наша, како војводата ваш што го имате во Прилеп, така и јас сум овде, - да сум ја опколил сета земја околу наоколу сум видел оти не може ништо да се прибере од лоши спили и далги.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Сега веќе дури и помислував дека плуските на дланките, за кои веќе зборував, можеби сум ги заработил на некое друго место. Не на оваа врата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури и дишењето на Катерина го слушав?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И најсериозно се прашував: како може да се случи да сум овде, кај Зрновски, кога знам дека седам во аголот на нашата соба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дека нестрпливо чекам да ми отвори.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Оттука и она тропање на вратата и гласните објаснувања дека сум овде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во секое ливче нагласував дека сум овде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Множење со нула Не ме фаќа место, не сум овде во оваа одломка престорена во космос блудам и во отсутност преминувам « тегоба во тегоба » сѐ додека зборот не исчезне и тој ли осуетен, сетен анаграм сѐ додека повторно не се овоплоти - помалку алегорично, повеќе пародично - и не нѐ потсети дека меѓу двата света освен двата постои некој трет за некој друг не за нас за минус еден за минус два за минус сѐ додека не остане и не стане сѐ прааззззннноооо ОО 00 оо
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Јас сум овде на своја рака.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
„Вие не знаете, господин судија што точно знам а што не знам, затоа и сум овде, за да ме прашате.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јас сум овде доживотно.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
ЈАКОВ: Точно. Затоа сум овде. Еве, соработувам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
КАЈМАКАМОТ: Зошто е тоа официјално? (Дели карти) ОСТОИЌ: Ефенди Кајмакам, јас сум овде на пропатување.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СТЕВО: Па добро, среќен сум што сум овде со вас.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Дојден сум овде да поздравам еден пријател. Во својата дипломатска мисија во Франција тој стана мој пријател.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Вие мене ме знаете од Медово, ама дојден сум овде откако умре мајка ѝ на жена ми. И така ни таму ништо немав.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
— Очен прекрасние, вели, затоа сум овде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа не значи дека не сум овде – одговори тој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Е па, како така? – се зачудив. – Како е можно тоа?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Од радост што сум овде каде што тој ни на сон не би можел да поверува дека ќе биде, и што сум со Игбал, кој, ете, мене ми е другар, а според годините што ги имаат двајцата баш би било поприродно меѓусебно да се дружат, а за мене пет дари да не даваат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)