сум (гл.) - сигурен (прид.)

Мигум се најдов во Сеул колку да сум сигурен дека навистина можам да бидам некаде.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Стопосто самиот тој ми го испратил ракописоп. Сега сум сигурна дека е токму тој, иако веднаш видов дека испраќачот е некој измислен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А сепак не сум сигурен дека сум го видел во себе она што требало да го видам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не сум сигурен во овие гласови, немав време да ги проверувам, но луѓево се вознемирени.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Значи, пред да почнеме, да ве потсетам уште еднаш, се викам Ричард, само не сум сигурен дали сум првородениот на мајка или бев втор, трет или четврти дојден на свет (а може имаше и некој друг после мене).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Секое утро, Клара во огледалото си ги повторуваше зборовите: veni, vidi - vici ... veni, vidi - vici ... veni, vidi - vici ... - но не сум сигурен дека точно го знаeше нивното значење - мислеше Мо, додека нервозно шеташе лево-десно низ тесната просторија.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ако ви речам дека Роланд, последната љубов на мојот живот, но секако не и првата (а сега се прашувате од каде, пак, сум сигурна дека е последна) беше едно толку благородно човечко суштество, што целата своја љубов ја даваше на други и ништо не остануваше за него, дури дотолку немаше разбирање за себе и за своите потреби што не можеше да види во што се претвори на крајот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Сè уште не сум сигурен дали таа имаше дозвола или не.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Нико возеше и тоа е она што јас го велам: искуство.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Слушај, јас имам достигнато некаков коректен степен на вештина во сликарството, но за литературата не сум сигурен.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Не сум сигурен дека вака изгледа добар бизнис“, рече пиратот, ценкајќи се.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Питон: Не сум сигурен дека другите ќе прифатат да играат.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- Ќе има ли место за двајца? - Па, не сум сигурен. Ќе гледаме да се собереме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Што се однесува до срамот - За него одамна сум свесен Но кога е во прашање творбата Не сум сигурен дека од кал сум замесен .
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„Се случи еднаш навечер требаше да пристигне Елена вчера или утре - не сум сигурен, (ми пречи поделбата на денови, на години, на минато, на иднина).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„Сигурен сум во тоа”, одговори Милан, „исто колку што сум сигурен дека сонцето не грее во овој миг.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
За едно нешто сум сигурен. Ќе биде грешка ако тој дознае дека ние му ја знаеме тајната.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Не сум сигурен. Особено не ова...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И ден-денес не сум сигурен дали Луција имаше право; она во што сум сигурен е дека, под други околности (доколку таа не беше член на Партијата, на пример), јас полесно ќе се согласев со тезите за здрава и нова народна уметност.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Погледнав кон џипот; внатре, телото на Фискултурецот го притискаше телото на Луција; таа се бранеше (така барем мислам, но во ништо веќе не сум сигурен); јас зедов еден камен, го фрлив на покривот од џипот, а Фискултурецот се сепна; се сврте нагло кон грмушката, и јас видов дека на главата имаше маска; црна маска, бабарска, со четири дупки, за очите, устата и носот, четири дупки за три сетила; само очите му се гледаа, едното зелено, другото сино, и устата, и носот (дали го видов и тоа, или моите растроени нерви од ракијата и жегата ја произведоа и таа слика?); Викна: „Кој има таму“, а јас фрлив уште еден камен, и отстрана му го погодив фарот, и тој пукна, сол се стори.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не сум сигурен за причините, но таму, во плевната, на љубовта гледав како на опасност, како на бегство од суштинските задачи, како на еден вид предавство.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Земајќи ги предвид насобраните сознанија за животот и за луѓето дали и денес би постапил така како што постапив тие денови? Не сум сигурен...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Стоев до могилата. (Повторно се враќам во оној ден, на погребот).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Романот „Додека го барав татко ми“ ги следи случувањата од животот на Иван по смртта на неговата мајка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
"Повеќемина ми рекоа дека во последниве дваесетина години Таша воопшто не се изменила", и објаснив на Огнена Гулева за да не се јадосува прекумерно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сѐ ми се причинува дека гледам покрај него. Но и во тоа не сум сигурен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Навистина беше навредена од животот а не беше спремна да го искаже тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и не сум сигурен дали и јас немаше да се однесувам како Иван ако бев на негово место.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа наеднаш сум потонал во реката на сонот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
" Сега веќе речи си сум сигурен дека сум буден.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не сум сигурен што точно те интересира од оние дамнешни времиња - одговори Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали да се оправдам и да го тргнам од себеси чувството на вина, или да заборавам на празнината за која не сум сигурен дека постои иако чувствувам дека бавно и речиси неосетно тонам во неа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурен од каде и како се појави помеѓу другите размисли оваа нејзина болка што никому му ја немаше речено.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Боге вели дека по негово мислење еден ден сонцето може да се излее.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не фаќајте ме за збор, не сум сигурен колкав е бројот на изјавите што ги има напишано; (ете да речеме дека се неколку); но врз основа на нив како и врз основа на сознанијата со кои се здобив откако се запознав со материјаливе и со активностите, сфатив дека момчето е испратено со одредена намера, а таа намера требало директно да тропне на вратата на мојот авторитет.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оваа помисла наеднаш ми наиде, но да имав и повеќе време не сум сигурен дека ќе пронајдев посоответни зборови за нејзината храбра постапка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Бев спречен да присуствувам на погребот на мајка ми.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега и јас сум вмешан. Не сум сигурен колку можат да бидат разумни необмислените потфати.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурен колку една ваква последица, каква што е спречувањето да се појави насмевката, може да се земе како причина што ќе разјасни одредени случувања, но знам дека токму појавувањето на твојата насмевка на моето лице, ја чувствував како обврска. Како еден вид аманет.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Колку е тешко да се проживее, мамо? - ја прашувам а таа ми се смее негде од далечината?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа беше моментот кога помислив дека треба да и соопштам на мајка ми за моето заминување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А во овој момент не сум сигурен ни кои се допирните точки помеѓу моите и неговите размисли?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му укажав на Кожинката за можните компликации. Ги спомнав имињата на учесниците во можниов заговор.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ИВАН „Можеби забележа, мајко, на моменти ми отскитуваат мислите, токму така како што тврди она шпионче.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурна дали е сосема празна“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Сепак, не разбравте, – веројатно настојуваше да ме успокои Иван – за мене во прв план е училиштето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Господи, не сум сигурна колку ова нашепнување треба да го сфатам како шега, а колку како податок што требало да ме збуни и да ми ја предочи нерешливоста на загаткава што самата си ја поставив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А патем, некои прашања сами од себеси можеби ќе се решаваат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Во оние околности на неизвесност и војна“, реков, „за да износиш син а притоа да одлучиш неговото доаѓање на веков како и израстувањето да биде само твоја грижа и одговорност ќе се согласиш, нели, дека е повеќе од големо херојство“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаев дека не го бев задоволил неговото љубопитство.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А ти како и јас, забораваш на Господа кога си покрај жена - ми префрла или сака да ме исмее, иако се чини без некоја зла намера.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-А како се случи тоа да отпочне тој разговор помеѓу тебе и татко ти.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа вели: „Навистина не сум сигурна на какви факти се темели пријавата на другарот Даскалов, и какви намери се кријат зад неговото тврдење“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа не сум сигурна дали во таквите валканици ја сместувате и долната облека како и другите слични потреби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Патем, со оној мој познат ведар и исполнет со насмевка пристап само додадов дека многумина со задоволство ќе прифатеа ваков млад човек за син.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете, токму тоа посакувам да му го откријам на Даскалов, но не сум сигурен како ќе бидам сфатен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зар само она: дека татко му ме посетуваше трипати и дека трипати си заминуваше?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Една од потврдите дека тој престој вистински се случил беше и партизанската блуза. Веројатно паметите дека ја носев.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ја имам запикасано и сликата по борбата зад Сина Скала иако не сум сигурен кој дел од единицата преноќил кај неа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа е таа можност што ни е дадена и треба да се користи".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зар ќе се изразев така ако не бев фатен за тој Пребег, и тоа изгледа со двете раце.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А и не сум сигурна во спомените луѓето дали растат, или се смалуваат".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Пријатните денови и среќните доживувања многу побрзо ги раздувува заборавноста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Речиси сум сигурен дека не го слушна дури ни ова мое неконтролирано вежбање на гласот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Бев на онаа... Мислам Кавалерија се викаше. Или така некако... Одамна беше...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му велам на Даскалов дека се чувствувам загубено.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не, не станува збор за истрошеност на жарчињата на храброста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Токму таа е и смислата на прашањето што го наслушнувам во себе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но и порано а и сега сум сигурен дека престојувањето на партизаните во нашата куќа не е измислена приказна и обично женско озборување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зошто го велам ова? Токму затоа зашто таа тромеѓа воопшто не постои.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога го спомнав воденичкиот камен веројатно мислев на умот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем тоа го потврдија веќе следните моменти.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но не сум сигурен оваа моја помисла на што ќе заличи ако ја изречам. Затоа продолжувам да молчам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И самиот не сум сигурен како втасавме до целта!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и разговараше со некого (не сум сигурен маж ли беше или жена); се довикуваше со него или со неа преку планините на ноќта.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ја сметав дури и за многу значаен залог.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Однесувањето на луѓето во случајот со Кошевски а потоа и во мојот случај ми помогна да сфатам дека многумина од нас, борците, кои бевме спремни да си ги дадеме и животите за оваа слобода, сметаа а и уште сметаат дека ние сме авторите и создателите на праведноста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Интересен случај - не пропушти да прокоментира.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Не бев“, рече „и токму заради тоа бев несреќен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурен дали Даскалов ме слушна но Боге од Бањи без да се свртува кон мене, ми довикна: - Точно: Господ е со нас, ама до тебе седеше Огнена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Но паметам еден твој совет што е и вистински остварлив и јас постојано си го повторувам (и реков откако спомените истекоа):"Секогаш имај го предвид и не изумувај го правото на избор!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува до мене, јас сум сигурен дека овој ден ќе биде најдолг и најтежок од сите што сум ги имал и ќе ги имам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Барем сега, додека сум во собата сам, можам слободно да заклучам дека сѐ повеќе наликувам на оној наш Кочко, партизанскиот песнопоец.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се плашам дека исповедта ќе заличи на плач, на тажаленка, а да не даде господ и на некоја несфатлива глупост.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Треба да си надарен со скиснат ум па да не дојдеш до заклучок дека зад овој божем банален случај не се прикрива некоја подла намера.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или само се обидував да го тргнам од размисливе шпиончето?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем и не сум сигурен каде завршуваат размислите а каде почнуваат сликите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Размислувам за Иван. За тоа како ќе се однесував јас во слични околности? Не сум сигурен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи, можам овде уште да додадам дека од плевната на Басотови, во планината и во борбите се вратив без некои посебни оптеретувања и обврски.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Присутните си заминуваа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И притоа уште додадов: "Знаеш, другар, повеќе и не сум сигурен што ми мели воденичкиот камен".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурен со каква цел но иследникот повеќепати побара да ги повторам имињата на децата што ме исмејувале. (Се разбира сега веќе не стоеше кај прозорецот туку повторно се беше вратил кај бирото и сите имиња што ќе ги спомнев грижливо ги запишуваше).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурен уште што преостана од моите натамошни задолженија.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете, таква сум. Секого можам да го стаписам со моето однесување!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мислев, паметиш, дека по наредба на Ѓурчин мојата група замина кон рударската населба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само јас не сум сигурен кој мој дел остана горе и уште разговара со тебе, а кој е овде, со Даскалов и Боге од Бањи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурен што точно ми помага да верувам дека не грешам кога си ти во прашање: физичката големина, препознатливото чекорење на кое многумина веројатно му припишуваат стамени војнички карактеристики, облеката, или што се чини уште поверојатно, нашето долгогодишно дружење?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Речиси сум сигурен дека имаше зелени очи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но ова го рече нешто подоцна, дури кога седнав и јас на дрвената клупа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А притоа уште слушам како се тркалаат околу мене отпадоци од некој притулен шепот, и навистина не сум сигурна дали се тоа шеги што треба да ме засмеат; или ме исмеваат?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сепак, во еден момент, во тоа сум сигурен, на Иван му напоменав дека мајка му веројатно имала причини што не му ја разложила тајната со сите поединости.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тогаш и јас, без да сакам, загазувам во глупостите: правам гримаси, на тие шутраци им го исплазувам јазикот, а тие не се лутат туку како спобудалени ми плескаат, плескаат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако не ја спомнеше теглата со слатко веројатно ќе помислев дека мајка ми, иако е будна, сѐ уште е затворена во просторијата на сонот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А веднаш потоа праша дали сум сигурен дека Боге од Бањи ќе втаса на време.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа повторно одиме еден зад друг сѐ до моментот кога Даскалов успорува за да се израмни со мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Дали ќе постапев и денес така? Не сум сигурен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Го прашав дали случајно и тој бил ранет .
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но вистина е дека ако посакуваш да ги имаш тие потребни нешта со добар квалитет и во доволна количина мораш да преземеш лични постапки па дури и да избереш свој пристап.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во едно само не сум сигурен: кого најпрвин го снемува, рамката или објектот сместен во неа?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека продолжува чекорењето на нашата навика и тогаш кога ќе утврдиме оти за некого од нашите сакани застанало времето? Не сум сигурен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И беше со добар фат! Како да работела в болница, толку добро знаеше да ги среди раните“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Велат постоеле поединци кај кои ваквите неусогласености се регулирале на поинаков начин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само во едно сум сигурен, во врска со сите изречени и неизречени пораки: мајка ми сметаше дека нејзиниот живот не треба да го земам за пример.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Гледате, Даскалов?“ се оџари иследникот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Колкупати горе во планината ќе ме поткренеше од сон неговиот глас.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Колоната е растегната како и на одење.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Најмногу ме мачи сознанието, дека еве и сега, од оваа раздалеченост не сум сигурна каква требаше да биде и што да содржи приказната што требало да му ја раскажам?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но тој другар Кочко со години ми испраќаше карти за неговите премиери.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Подготвен сум да се обложам дека многу од вас си велат себеси дека го познаваат сопствениот јазик.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Јас секако доаѓам во искушение да го тврдам истото но не сум сигурен дека јазикот што јас мислам дека го знам и јазикот што вие мислите дека го знаете е еднакво на сѐ она што треба да се знае за нашиот јазик.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дај немој да ми кажеш дека сум се омажил за некој што мисли дека ова е убава санитарија“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дај кажи дека не е тоа!
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто, не само што сум му се огрешил на вкусот; сум открил таму и нешто срамно за целата своја личност, вклучително и за својот сексуален субјективитет – нешто што дотогаш не го насетувал дури ни мажот со кого живеев и спиев веќе некое време. (Добро, можеби потајно цело време се имал сомневано, но, ене, сега имаше несоборлива, гадна потврда.) Ако тоа што ни се допаѓаат некои културни предмети и артефакти може да ни ги открива не само вкусовите туку и идентитетите, така е зашто нивниот естетски стил го прoбликнува цел симболизам, кој досегнува до родот и сексуалноста – симболизам што е и опиплив и мошне тешко објаснив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Здраво посрамен и понижен, како и со чувство на разголеност и на непријатност, ќе се обидев да се извадам од глибот, ќе си го повлечев предлогот и ќе го уверев дека не сум мислел и не сум гледал како што треба кога сум го пофалил предметон – макар што не сум сигурен дека воопшто можев да се извадам од толку упадливо откривателна грешка, откако веќе ја направив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И реков faleminderit,28 но, не сум сигурен дали добро го изговорив зборот, зашто никој од насобраните ништо не рече, само сомнително мрдаат со глави, молчаливо стојат, со гумените опинци ја копаат и ја бришат земјата од под нозе и ми се чини дека одвај чекаат кога ќе нѐ снема од пред нивните очи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Faleminderit - му велам на албански, но и пак не сум сигурен дали добро го изговорив зборот, па затоа ставив десна рака на срце и одново му реков дека го бараме патот за Врбник.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Можеби среќата, како и гревот, е во очите на оние кои ја гледаат,“ рече Сара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Не сум сигурен дали сите овие луѓе се среќни во овој миг,“ рече брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
“Сто посто сум сигурен дека ти би го направил тоа.”
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
МЛАДИЧОТ: И немам. Јас дури не сум сигурен ни дека тој се наоѓа во престолнинава.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
„Ќе гледам да дојдам, но не сум сигурна!“
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, сто насто сум сигурна дека таа ја прочита мојата лага.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Рада обземена од занесот што ѝ го приредија овие усни, одвај нечујно изусти: - Ќе гледам да дојдам, но не сум сигурна?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Сега не знам. Вистински не сум сигурна во себе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во едно сум сигурна, таа рака во овој миг ја гледам само во тебе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Никој вакво нешто не очекуваше од Ангелета Ризески.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И за кога ќе ја сретнам да сум сигурен дека сум сретнал вампирка, а не Митра жива.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Не сум сигурен, ама ми се чини дека во Свети Николе секоја година македонското братство на извидници се собираше на некој вид скаут-аџилак.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Патем речено не сум сигурен точно дали се викаше пионерска заклетва или нешто слично, и не гарантирам во врска со точноста на извадокот од неа на почетокот на текстов.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Затоа сега немам сили да погледнам кон прекорот во очите над мене и не сум сигурен не ли е тој колар мојот старец прогонет заради моите долги панталони.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Колку што сум сигурен дека дишам, толку сум сигурен дека и писмото не е во куќата.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не сум сигурен колку испив, а и не ме интересира толку за да се мачам да барам во забелешките. Што мајка бараат овие налицкани типови овде и каде е Рик?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ова, се разбира, бара одредена концентрација за држењето на телото, движењето на очите... искалкулирана трезност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Затоа сега немам сили да погледнам кон прекорот во очите над мене и не сум сигурен не е ли тој колар мојот старец прогонуван поради моите долги панталони.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не сум сигурна, може само ми се причинува дека сите веќе се геј. Посебно машката популација.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Значи, кога јас не сум сигурна во себе, никој не ми ги отвора очите, затоа што никој не ме сфаќа сериозно.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Што? ...волшебник. Ми ги слушаш мислите.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Иако ти верувам, сепак не сум сигурен дека навистина си ти ...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Само пред тебе сум сигурна во себе... и не можам никому да се предадам како што се предавам на тебе...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Или, можеби би ја турнал...“ не сум сигурен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од друга страна, си велам, дали сум сигурен, дека пак не би направил исто да се најдам така зајден во еден чун?...
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
СУДБИНАТА: Едно сум сигурна – за љубов ти, душа би дала – Чудна е човечката сорта.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Одеднаш, пак рак, сега на белите дробови…, рак или метастази од претходната болест, тоа ни до ден денес не сум сигурна.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
По некоја минута ми рекоа дека те освестиле, дека сѐ е во ред, највероватно е некоја алергија од кивите, можеби беше тоа, не сум сигурна.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Дали очекуваше повеќе од таа средба или не, не сум сигурна, но многу ти беше важно мислењето на тој светски познат онколог.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Не сум сигурна како би го поднесла сето тоа и јас самата...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не сум сигурен дали можам да ви ја кажам вистинската причина.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Добро е барем што се зборува за пристапот на поединецот, но не сум сигурен дека тоа ќе се случи во таков облик.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
„Не сум сигурен”, рече Дејв. „Навистина не сум сигурен.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
При ова долго влечкање низ ходниците мислам дека двапати или трипати го слушнав и гласот на Катерина а во еден момент, во ова речиси сум сигурен, на еден од премините претрча и Јана. Ми го пресече патот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како кога случајно немаше да забележам дека кројачката Бота ѝ го сошила здолништето за кое со денови раскажуваше толку многу.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Морам да признаам дека не сум сигурен како ќе изгледа животот ослободен од секаков вид зло? Дали случајно знаете вие?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не сум сигурен - реков - И мојот одговор ќе беше сличен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност тоа е зборот што можам да го употребам во врска со начинот на кој трагаш по својата вистина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не сум сигурен која беше причината, но таа беше многу несреќна.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Притоа дури инсистирав и на потребата од искрен пристап?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не бркам никаква цел - се насмевна Пачев и седна на столот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На кејот, среде градот, водата беше исфрлила крава, или вол, не сум сигурен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не сум сигурен што дивеч бркате - реков додека се поткревав на лактовите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како што не сум сигурен и зошто требаше да ја подучувам Загорка да биде отворена во разговорите со доктор Пачев!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Секогаш истото! - гласеше тој нејзин излив од далечните темнини: - Кога ќе го сторам тој чекор за кој сум сигурна дека нè приближува наеднаш забележувам дека токму тој нè оддалечил.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не сум сигурен дали ме слушна или изигруваше отсутност но јас му реков дека се согласувам со него и дека можам да си ја замислам силината на љубовта која е во состојба да раздвижува, да покренува па дури да замени и да надополни многу други потреби.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како да беше на трага на моиве размисли Грофот не пропушти да ми рече дека во нашите затвори насилствата се избегнуваат. – Верувам дека е така – реков додека го наслушнував во мислите гласот на Катерина, а креатурите по ѕидовите покрај кои предмалку поминував, и самите зачудени од гласот или од некоја друга чудесија што мене не ми паѓаше в очи ми мавтаа со рацете, ме предупредуваа или ме насрчуваа, не бев сигурен, и наеднаш до мене втаса и гласот на Грофот но исполнет со зборови што не ги разбирав. – Мислам дека не сум сигурен што рековте – замолив да ми објасни.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но и да го бев рекол беше очигледно дека иследникот воопшто не ме слушал.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Впрочем и не сум сигурен дали сето ова го размислував или го говорев?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Подоцна, вечерта, ѝ ги галев рацете сè додека не се појави месечината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Што се однесува до убиството од омраза, што веќе го спомнав, ќе ја прочитам само одломката во која тоа дословно е наведено: Што се однесува до Мирко Бундев навистина не сум сигурен кога точно го замрзив и која беше причината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Веројатно знам, иако не сум сигурен - реков онака, безволно.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се плашев дека моите совети, што не беа ништо друго туку поигрувања на духот, можеле да потхрануваат кај неа такви чудни замисли? Не сум сигурен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Оние кои сами го вршат изборот, секогаш имаат право - го слушнав шепотењето на Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- И од овој одговор тешко може да се заклучи дали умееш или не - најде за потребно Загорка да ме исмее, но предлозите што ги слушнав подоцна не личеа на исмејување туку на весел заклучок.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А лично не сум сигурен каде води присилата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сепак, за да го изразам своето неслагање, иако со послаб глас го соопштив она што морав да го речам: - А јас сум сигурен, драга Катерино, дека можам да сакам и со празен стомав - реков изненаден и самиот од точноста на одвај изговорените зборови.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Забораваш дека тие нешта најлесно се проверуваат – ме предупреди безмилосно рамнодушниот глас на иследникот. – Објаснувањата што ги слушнав за твојата божемна заборавност лично не сум спремен да ги оправдам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тие се таа наша кутра живеачка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не, не сум сигурен што сакав да постигнам со изнесувањето на измислениве правила.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не сум сигурен во врска со светлината што сега ќе ја спомнам, (мене сѐ ми се чини дека ја видов) затоа некој од моите блиски ако потврди дека чудна светлина огреала од лицето на тетка Боса Сотирова во моментот кога сфатила дека син ѝ нејзе ѝ се обраќа од темнината на ноќта, јас сум спремен да прифатам дека несомнено беше така.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не сум сигурен дека ја сретнав неа, но речи си сум сигурен дека го видов Стараиот писател.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури и подзастанав па Бушавиот ме погледна некако зачуден и праша А што се случи? Да земам воздух, реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не сум сигурен што барав и што требаше да откријам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Прашањата ми се сосема конкретни – најпосле Грофот ги крена очите од ноктите и ме погледна.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не ја знам причината а сепак сум сигурен дека тој се одредил за најдоброто од она што му било понудено.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но јас сум сигурен дека сум способен да го издржам ова насилство.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не сум сигурен иако знам дека спомнативе нешта се тие непредвидливи ситници што ја создаваат сликата за нашиот живот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- А мажите? - прашувам. Не знам од каде ми дојде на ум и ова прашање. - Не сум сигурен - по кусо молчење вели тој.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но не сум сигурен, ми рече Стариот во колкава мерка ги имам исполнето тие ветувања.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Речиси сум сигурен дека ако не бев овде Бојка ќе му беше веќе во утробата на мојот постар брат. На Бојка, изгледа, помалку ѝ пречам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не сум сигурен ова тврдење на Поетот дали уште повеќе го осветлува една негова мисла изречена по друг повод.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Речиси јас сум сигурен дека поголемиот и поодговорен дел на мојата личност беше само нем сведок на насатанот за кој ќе стане збор.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но тоа не е најстрашното. Пострашно е она другоно: не сум сигурен денес, но не бев сигурен ни тогаш, колкаво беше и дали воопшто постоеше во мене чувството на прогонет.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не сум сигурен колку можам да ги сфатам а камоли да ги прифатам ваквите размислувања! Тоа и му го велам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Јас ни самата не сум сигурна колку од сето ова што го зборувам беше од оваа страна на вратата, а колку беше од онаа, другата. Мислам знаеш на која врата мислам!...
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Веќе не сум сигурен ни во тоа колку беа силни пукотниците што слегнуваа од ридот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не зборувам за детали, но кога е во прашање целината, апсолутно сум сигурен.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не сум сигурен што ја доведе овде неговата љубопитност; дали да ја потврди или да ја одрече ускратената надеж за луѓето, што ја спомна мајка ми, а за која токму тој беше најобвинуваниот?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Не сум сигурна дали нешто нарачав - рече таа. - Можеби, кафе?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не сум сигурен зошто а сепак верувам дека со овој гест само и ја подавам мојата согласност.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ќе додадам уште дека сум сигурен оти не ќе можевте лесно да утврдите дека се наоѓам долу, во подземјето, ако пројавевте желба да ми се придружите барем на една од прошетките низ овој лавиринт.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Кај се влечкаше пак?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како ја гледате иднината на Европа и на глобализацијата? Пред сѐ, не сум сигурен дека постмодернитетот е погоден за глобализација.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Гледаш, Август, со ногата сум сигурна дека ќе заврне!... Нема утка!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Скитнику еден бесрамен!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Постмодернитетот е култура на привилегираниот дел од светот и тој зависи од високиот степен на потрошувачка и изобилство коешто е типично за овој дел од светот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Му припаѓаат колку на сонцето толку на сенката.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Не сум сигурен колку татко ми ги сакаше булките (тие во Македонија се поситни отколку во градината на Изи).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Не сум сигурна, но не верувам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И не знам, навистина не сум сигурна, колку е лошо тоа а колку добро. Зборувам глупости.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа само наговестуваше една желба и тоа од една единствена причина: сакаше сите одоколу да согоруваат по неа од љубов .
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Она што не е обично, и што не се случува секој ден, велат дека најдолго се памети.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Не сум сигурна колку може да биде упатно тоа“, се бранела Босилка додека имало во неа волја да се брани.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Воденица што го загубила газдата ама не и водата што го врти каменот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Реков: „Добро, ќе сторам така како што бараш иако не сум сигурна колку е тоа добро“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ваквото однесување на Иван Степанович воопшто не ме зачудува.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И знаеш што се случи потоа, нели? Се насобра народ, само жени.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Е, кога се врати една вечер татко ти од лов на зајаци, нели ни го раскажа она за чија што точност и самата навистина не сум сигурна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А случајно кога би посегнал кон неправедноста моето родено срце, во тоа сум сигурен, не ќе се засрами да ми откаже послушност“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Навистина, во тоа сум сигурна, секоја душа сака да има што поголемо стадо грижи и нема друга работа освен да го зголемува тоа стадо.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таму, во големата сала, еден дојденец, за кого не сум сигурна колку беше Козак, почна да аплаудира како споулавен кога беше соопштена веста за раѓањето на наследникот на Иван Степанович.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Само што не сум сигурен дали новата етапа навистина отпочна?
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Накусо, присутноста е некаков вид на нелингвистички ентитет што служи да обезбеди некој одредувач на смисла; често Дерида го нарекува него трансцендентално означено.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова го прави исклучително тежок за интерпретација.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дури не сум сигурен дека со тоа може да се мери поимот “должност” (или, во секој случај, поимот треба - да се биде).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Поради овој разлог, јас не сум сигурен дека сум го разбрал.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Црпи?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не го разбирам баш најдобро јазикот и не сум сигурен дали е тоа поезија, но знам дека е многу добро. 27.09.1998.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Само во едно не сум сигурен: еднаш пишуваше дека сето тоа чини 4,4 милиони денари, а другпат 9 милиони денари.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Еден ден вашите книги, во тоа сум сигурна, ќе го добијат заслужениот простор.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Пред извесно време ми падна в раце еден кус напис за Фајар во кој се зборуваше за финансиските тешкотии низ кои минува овој издавач, а неколку дена потоа прочитав и неколку реда кои можеби ја објаснуваат ситуацијата: Странските култури навлегувале во Франција во одделни налети во зависност од нередовните и непостојани интереси.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Всушност, во тоа важно писмо госпоѓата Лајбовиц се обидува да ти објасни зошто (воопшто) се решила да кореспондира со Тебе: тоа го сторила исклучително поради својата фасцинација од светот на твоите родители и онаа чудесна тишина, Барт би ја нарекол Љубов, која нив ги одржува обединети во текот на многу години (Старова, 2008: 22).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Наполно сум сигурна дека госпоѓата Лејбовиц, таинствената дама на која ѝ е посветена Твојата последна книга деветтата книга од Твојот балкански серијал што продолжува решила да Ти пишува токму затоа што ја почувствувала и среќно ја декодирала токму неискажливата димензија на Твоето авторско писмо: неговата имплицитна тишина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас сум сигурна дека секогаш ќе има читателска рублика за вашите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И да не продолжиш да ја запишуваш, посветувајќи и се целосно!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Среќна сум што ви е невозможно да не пишувате (и после с, да бидете познат во Франција е голема чест за еден писател).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не знам. Не сум сигурна“.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Токму затоа не сум сигурен како да одговорам на вашето прашање.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сега вие сте слободен, дури и Русија е послободна, и се чини дека сѐ уште мошне успешно работите во еден вокабулар чии значења во потполност се променија.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ако на нетрпеливоста одговори со нетрпеливост, го прекршил своето начело, а ако ја трпи се подложува на уништување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Конечно, се чини дека толеранцијата воопшто не е возможна, бидејќи оној што ја практикува го тера или кон противречење на самиот себе си или кон самоуништување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не сум сигурен дека резултатите од референдумот изведен кај нас би покажале мнозинска согласност со Jefferson.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Убаво се сеќавам на тој звук, иако не сум сигурен дали само ми се присторило дека го слушам!
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Зборот - обожаваме, таа постојано го употребува, ама сум сигурен дека не ѝ е сосема јасно неговото значење.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Откако подразмислив малку, реков: - Јас веќе имам три девојки од моето одделение, ама не сум сигурен дали тие знаат дека ми се девојки.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Не сум сигурен, ама мислам дека вистинското име на тој битолчанецот, исто така му беше Едо...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Не знам“, рече Германија. „Ни самата не знам, уште не сум сигурна...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не сум сигурен од кого чув дека во селото се случило и едно убиство на нашинка, а виновникот, иако можело да се знае, не е пронајден.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ме превари: — Овдека и јас не сум сигурен, ми вели, што сте барале овдека? — Неволјата своја, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега сум сигурна дека ќе ме стрелаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не сум сигурна дали бараше спас во мене или вистински сакаше да бидам со него.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Всушност, му објаснив како сум сигурна дека не сум за тоа и дека не знам што би правела ако отидам таму.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Заслужува успех. Ѝ посакав многу среќа во кариерата и ѝ реков дека сум сигурна оти наскоро ќе ја гледам на телевизија. Навистина, тоа и се случи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Прстите кои ми отекуваа на ладното, сега се вратија во нормала, меѓутоа дали тоа беше резултат од непушењето или од терапијата не сум сигурна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Дали е таму срцето каде што ме заболе, дали се белите дробови, не сум сигурна, но и кон грлото се прошири, ме стегна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И не му велам дека е кич, зошто така да му речам кога не сум сигурна дали е или не е?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но, што е важно?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не знам, не сум сигурна – реков нерасположено – лошо се чувствувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Можеби токму мојата Амбра, онаа италијанската водителка и пејачка на Телевизија Уно, што јас обожавам, е повеќе кич од неговите пејачи? Од каде да знам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Имам и јас – додаке мајка ми и ми се стори оти сето тоа треба да значи дека сум ја прокоцкала нивната доверба.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Како да се расцепи шумата на најситни парчиња, така ми се пристори. Премрев. Се стаписав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Бев груба со мајка ми, иако си заслужи. Па, сега ми е мака поради тоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Понекогаш не ми се оди, но штом ќе стигнам таму, веќе сум сигурна дека не сум згрешила што сум отишла.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Само што не сум сигурна дали неговата идеја е баш паметна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Можеби возрасните мислат дека децата не можат да бидат несреќни до смрт, ама ако мислат така јас сум сигурна дека ништо не научиле во текот на животот и попусто им се годините што ги имаат и искуството што го стекнале.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Имам доверба во Бреза, таа е толку сериозна и снаодлива, толку сум сигурна кога е Дена со неа – се правдаше тетка Оце.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не – можеби, туку сигурно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Изгледаше неспремна веднаш да одговори, или пак сакаше да биде појасна, не сум сигурна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Главно, ја прекина работата во кујната и рече: - На што би личел човек кога би останал без ниедна своја тајна?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не знам, не сум сигурна – признав – можеби така било.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Многу ми е убаво. - Е, па, добро, тогаш нека остане за подоцна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ама, одлуката што ќе сторам и како, ја одложив за подоцна, откако ќе подразмислам малку.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Треперев од страв, или од студ – веќе не сум сигурна, кога одеднаш згрме грозен пукот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се отпуштив сосема, за да може креветот полесно да ме земе и одлетав, или потонав, не сум сигурна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)