сум (гл.) - низок (прид.)

Ама јас нејќам. Нејќам да се одвојам од другарите и да се здружувам со нови другари.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Легнав помешечки. Лицето го нурнав во перницата: чиста, бела, мириса на „факс“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Во подмладокот од нашето одделение се зачленија: Вики - таа е највисока од девојчињата, а од машките - Димче и Сашко - тие се редат на второ и трето место по фискултура.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И меѓу нив имаше едно што се прчеше.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Лежев сосем неподвижен, небаре мртов и самиот си се сожалував.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Можеби им беше водач...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Зошто сум низок? Тато е висок. И мама е висока. А јас?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мене ми е сосем сеедно. И тој ми рече дека сум низок.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
По ѓаволите, зошто сум низок!?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Знаеше колку ми е мака дека сум низок.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Наставникот по општотехничко ќе ни биде одделенски раководител.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Девојчињата беа длабоко разочарани. Тие повеќе сакаа некоја наставничка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)