И освен таа радост имав и едно поинакво чувство, затоа што знаев колку сум далечна од нив, онолку далечна колку што некогаш бев блиска со мојата мајка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Мајка ми честопати ги собираше моите сестри, наоѓајќи начин да не ме повика и мене, и потоа седеа долго во кујната, а јас понекогаш само малку ќе зачекорев во ходникот и пак се враќав во собата, и при тоа кусо приближување до нив, до вратата која ме делеше од нив, успевав да чујам делче од нивните разговори, какви што водеа повеќето мајки со своите ќерки: за она што една девојка треба да го исполнува за да биде добра ќерка, за начините на кои се стапува во брак, за должностите на жените кон своите сопрузи и деца.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)