сум (гл.) - готов (прид.)

— Да слушнам, Толе. Ако е до мене работа, јас сосем куќа сум готов.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Јас сум готов, - рече Шишман.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Србин престана да одмава за момен и бидејќи ситуацијата беше сериозна тој му се обрна на фелдфебелот: - Госин фелдфебел, бистина сум готов, крублинаво ми се погоди дрвото.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Рече, на Шишмана: - Брачко, јас сум готов. Му намигна мангупски.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Како што беше размаван, така викаше, фрлајќи зборови меѓу две удирања: - Луѓе... . Народе... . Бегајте! ... Јас сум готов...
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Одоколу, јас божем да не разберам, си кажуваат дека сум готов.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
(Се облекува. Ги препашува редениците, го зема револверот и камата, ја нарамува пушката) Јас сум готов! (Влегува Темјана)
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
ДЕПА: За таа работа ич да не берете гајле, мое гајле е тоа; само вие речете кога ќе сакате и јас сум готова...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
ЉУБА: Па еве што ќе направам: ќе му викнам дека јас него го сакам, дека сѐ беше грешка, дека сум готова да побегнам со него на крајот од светов...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
БАБА АНЧА: Јас сум готова и чекам само на зборот ваш. (кинисува и оди до портата каде се појавува Антица).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А сега сакам да прочитам една приказна од Гуанг Зи и тогаш сум готов: “ Јун Јианг, лутајќи кон Исток носен од благиот ветрец, одненадеж наиде на Хонг Минг кој трчкаше наоколу тупкајќи се по бедрата и скокајќи како птица.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
МЛАДИЧОТ: (Влегува.) Јас сум готов.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
МЛАДИЧОТ: Јас сум готов. Само да се измијам.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Си помислив на пиштолот – барем да им го дадев на нашите, овде сум готова и пиштолот ќе ми го земат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Значи, селото беше зад ритчето, па си реков: Ех, сега ми нема спас.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Но, јас сум готов да се жртвувам себеси до последниот здив, за несебична служба на нашата заедничка престол-татковина ако само тоа биде во согласност со плановите на највисокото раководство.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не смеам да се понудам себеси за ваквата должност заради мојата вродена скромност.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Ајде, вели војникот, јас сум готов. - Чекај, му велам јас, овдека ќе чекаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)