сум (гл.) - сведок (имн.)

Посакував да можам да ги видам сликите кои трепереа во нивните мечтаења и да ги насетам нивните мисли, сакав да знам што ќе си речеа кога би паднале воздржаноста, непријатноста, срамежливоста, сакав да ги видам движењата на нивните тела во мигот кога желбата би надминала сѐ останато и би направила кожата на нивните тела да биде единственото нешто што ги одвојува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Истиот тој татко, јас сум сведок на тоа, кој ниту еднаш не ја посети Лена во породилиштето кога Стефан се роди, додека на другите родилки мажите, тукуречи, им спиеја под прозорците на породилното одделение, згора, значи, на тоа, го испрати својот шофер да ги земе од болница.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Повремено сеќавањето на настанот ми изгледаше како некоја сила што сака да ме истрга некаде нагоре поради што, од друга страна, тонењето во кое ме водеше слухот беше налик подводна авантура, слевање со природата и доживување на времето како настан на чие течење сум сведок.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
А и јас сум сведок на збунетоста што Лена ја предизвикуваше кај Симона.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Имам чувство дека сум сведок на сопственото отсуство.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
А понекогаш посакував да сум сведок и на она што се случуваше кога не беа заедно, она што им се случуваше во отсуството на другиот, во нивната самотија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)