сум (гл.) - му (зам.)

- Заедно учев во Солун гимназија со Даме Груев, - одговори Гоце.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Јас сум му пријател на татко му Грујо.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ми рече дека штом го предлагам тоа јас, дека мора да има смисла, дека тој во тоа не се сомнева, дека јас сум му бил гаранција, дека слушнал оти сега сум бил во тој крај, дека весниците пишувале за тоа и дека и тој ги чека моите големи и градителски, но исто така, и книжевни дела.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Иако кај мене сигурно има една мерка на одважност, сепак не ќе да сум му сосема сличен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Нејзините последни зборови.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И толку сум му благодарна на Кундера за таа теорија, затоа што ми помага од време-на време да ја чувствувам таа леснотија и да одам натаму.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Јас, за разлика од него, такво нешто немав доживеано и сигурно сум му изгледал како некаков преплашен параноик.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Истовремено ме поразуваше неговата великодушна доброта: тој мине преку сето, иако заправо во ништо не сум му нужен.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
ПЛУТА - „Многу сум му лута на господин Плутониум!“, рекла една плута што мирно си пловела по една река толку загадена што ја нарекле Плунка. (забележил: Плутарх)
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Претпоставувам дека мислел дека сум му мајка.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А јас дотогаш не знаев колку многу сум го сакала Даниел и колку сум му потребна.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога јас рецитирам песна за морето и морнарот, кој ништо не се разбира во поезијата, ме поправува, јас сум му благодарна.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
А кога навечер ќе се вратеше, истрчував да го пречекам, навреме портата да му ја отворам и на ѕевгарот кога во дворот влегуваше исачена од патот да сум му, пак да се прекрстам, чест на ѕевгарот и на домаќинот да им направам, на Бога благодарна да му бидам што ми го врати човекот здрав и жив и што ќе ни ја има на ум нивата полебно жито во неа да се стори.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ми беше смешен мојот вчерашен конфликт со Фискултурецот; просто не можев да сфатам колку сум бил глупав што воопшто сум му посветил некакво внимание на тој конфликт.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не жалам ниту за тоа дека веќе знам оти не сум му син.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да ја допрам".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само толку.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сакав да ја допрам вистината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- И јас сум му благодарна, - искрено вели Весна и гледа негде далеку во планините, како да се мачи да го согледа негде добродушниот лик на Мирчо од Брегово.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
За некои биографски детали изнесени овде, должник сум ѝ на Ненси Дефенбах, која го истражуваше животот и опусот на Марија Мартинс неколку години пред тоа, и ми овозможи да ја консултирам хронологијата што таа ја подготви.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Благодарен сум му и на Калвин Томкинс, кој подготвува биографија на Марсел Дишан, и кој љубезно ме снабди со додатни информации за врската на Дишан со Мартинс.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Прост човек, селанец. Мислел дека од меѓата сум му зел две бразди.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А јас нему никакво зло не сум му направил.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Благодарен сум му на Бога што ми ги отвори духовните очи мои во слепоста на телесните и што ве испрати да ме повикате, за и вам да ви ја проповедам Радосната Вест.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Знаеш, никогаш не сум му се спротивставил на тој челник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- И ти ли сакаш да му бидам заменик на челников?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Домаќинот се фати за лице како да се плашеше да не се насмее.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Јас сум му ја дал? Како можам јас да му ја дадам, од каде?“ „Ако си му ја дал, ќе знаеш од кого си ја ќердосал.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ФЕЗЛИЕВ: Тоа дека никогаш на никого не сум му дозволил да ме прави будала; најмалку ќе ти дозволам тебе.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Па и треба, зашто само јас се грижам за него и го хранам, како да сум му мајка.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Барем ќе знам дека еднаш и јас сѐ сум му нарекла.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Цело лице беше сум му го издраскала. И два нокта си поткршив тогаш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Јас го бранам мажот ми, велам, јас нему и пред бога сум му дала збор дека ќе го бранам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се враќам дома, да сум му подалеку од очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ми дојде да му се изнавикам, сѐ да му наблискам. Пијан е, ќе си речам, и утре не ќе знае што сум му рекла. Барем ќе знам дека еднаш и јас сѐ сум му нарекла.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си ја нанесувам самата или оној на кого сум му згрешила.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Како да сум му рекла дека го мразам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Јас никому не сум му донел добро досега.“ Се заврте и појде со наведната глава, ја остави со солзи во очите и сигурен дека поаѓа на долга пловидба, иди, девојко, вљубените не се никогаш себични. Тие се само жртви.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Веќе не сум под контрола. Куно Кон ме ослободи; благодарна сум му за тоа.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Татко ми сепак дозна за тоа, ме искара зашто не сум му кажала, дури ми рече: Немој да ја сакаш, штом е таква сестра ти.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас не сакав, а тој почна полека да ми вика зашто сум му се спротивставувала.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Моето место во неговиот живот е отаде првата влезна врата, јас сум му за пред светот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Навистина, тој е домаќин, тој се прашува... Ама, јас сум му мајка!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Елем, да се направи адетот и да прикажуваат децата кога ќе пораснат дека „филан и филан јас го знам и на сповојницата сум му бил“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И кога сум му рекол "да" на матичарот, тој не разбрал и не запишал.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Јас сум му жена, а оваа му е снаа од брат му... вдовица...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
– „Тепање, ем лошо тепање сум му сторил, рекол Божин, со остенот ногата сум му ја окршил, ама сиот кабает го има Велко, што сеедно се џареше во него и не ми ги тераше воловите арно.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Сѐ уште не сум му рекол на Пачев дека и Загорка Пеперутката, слично на него не може да сфати дека убиството е убиство. И од љубов, и од омраза.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Реков: - Извини, братче! (Ова извини братче ми се јавува штом ќе почувствувам дека некому сум му згрешил).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Исповраќав сè што стигнав сегде врз плочките... се терав целиот згрчен...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се превиткував на пола за да се натерам да изблуам уште повеќе, па после слузта па после жолчката...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сигурно сум му ја растурил тиквата!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Јас сакам да услужувам, и затоа сум му жртва на животот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зар не, Семјон? Ја всјо по сјерцу!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Глас не сум му чул досега, ништо не зборува.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Сум му сменил шест чифта амортизери. Триста и пет свеќици. Единаесет полуосовини. Дваесет зглобови. Тринаесет ламели. Четири карбуратори. Лагери. Хилзни. Дихтунзи. Гуртни. Ауспух. Бандаж.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
СВЕТЛЕ: Каква причина сум му дала?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Но јас сум му татко и не се мирев со тоа...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Толку го погодило тоа кога чул дека жртвата бил Кенеди, што веднаш отишол дома; а сега сакаше да знае како јас можам да бидам толку мирен, иако сум му ја раскажувал приказната за Индија каде видов многу луѓе како лудо се забавуваат бидејќи починал некој што навистина многу го сакале, и дека тогаш сфатив дека всушност сѐ зависи од тоа како ти самиот ќе ја прифатиш ситуацијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Малку подоцна ми се јави Хенри Гелдзалер и ми кажа дека ја чул веста во некој ресторан додека ручал. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 165
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Главно се наоѓаше во состојба на распаѓање - посебно ѕидовите беа во лоша состојба.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас замислувам како никогаш не би го удрила Дејан по носот, и кога случајно тој сам би се удрил, како со денови би го бакнувала околу завојот и би му ги гледала потечените очи, би му кажувала колку се убави и би му ги влажнела усните за да не му се сушат, но се разбира ова не сум му го кажала.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Еве, за тебе најубавото, - и тука ме погледна, со носот покажувајќи ми накај мојата чинија каде што имаше мешавина од лигави и крцкави кожи на кокошки.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мора да сум му рекла и „чао“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Некој ќе го земе со автомобил, ќе го изгушка и ќе го однесе на некое непознато место додека јас седам заклучена надвор од тој свет.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Боге цел ден гори, јас кажувам на татко му, а овој лут што сум му кажала. Сакаш лубеница без семки!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Па и јас се борам во Македонија за македонските работи и никому не сум му рекол дека сакам поголемо парче леб...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Знаев дека Филип има посебни чувста кон мене, дека сум му приатна, дека му се допаѓам, дека...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Филип беше нешто посебна расположен и весел. Сигурно сум му недостасувала.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Што лошо сум му сторил?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Многу сум му благодарен што покрај толку многу изврвените ликови пред неговите очи, во долгите години на неговата работа со ученици, не ме заборавил.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А човеков.. - Јас сум му братучед нему.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Иако јас на другарот Едо Бранов сум му бил верен како куче од денот кога тој мене ме зеде тука да работам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Секогаш кога директорот има договори за потпишување ме зема со него. Јас сум му магарето“, рече.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Беше сум му скинала и од месото и од ракавот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Верувам, велам, но јас сум му тетка...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Па колку пати сум му одела по трага, што се вели, и под снег сум му ја барала трагата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Сепак, јас сум му тетка, сестро.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дедо ме гледа одозгора: со некои плитки очи ме гледа, наплитко сум му застаната.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не можам да се бранам, што се вели, не можам ништо да му кажам, сосема сум му ја оставила устата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не, велам, јас сум му тетка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Треба никој да не сети дека сум му мајка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само што сега сум му лута, дека ме излажа оти ќе оди за факултетот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Имаше можност ако го поминам интервјуто да ме земе со него на истиот брод со некакви лажни документи дека сум му жена.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
На тоа добив одговор дека сум му се одмилела поради тоа што го слушнал од другар му за мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Некако чувствував дека сум му потребана.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ми велеше како сум му единствена надеж, дека животот му нема смисла без мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сепак, не сакав некој да ми го менува дневниот распоред на кој доследно сум му верна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Затоа се навикнав да се приземјувам и да си го голтам она што животот ќе ми го даде какво такво, за истото да сум му благодарна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Почна на сите да им кажува дека сум му девојка.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- И јас сум му благодарна, - искрено вели Весна и гледа негде далеку во планините, како да се мачи да го согледа негде добродушниот лик на Мирчо од Брегово.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Никогаш не знам што мисли и како ќе постапи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, јас, кога сум добро расположена и ако сме во пријателски односи, баш сум му добра сестра. Или поточно- најдобра.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Инаку, освен тогаш, секогаш кога ненадејно сум му влегла во собата а тој учел, така и било – си учел човекот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И нему сум му рекол, пет години е поголем и сѐ зависи од него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Си мислев така и многу се разжалостив што е далеку од мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ништо – тој си има нервози со школото, па после јас сум му крива.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Сто пати сум му рекла, оди кај одиш, ама за ручек да си дома!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Еднаш се однесува со мене како да сум му центар на светот, а еднаш како да не ме препознава.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас си молчев и постојано гледав низ прозорецот кон влезната врата од дворот со идеја, ако до здогледам, да го пресретнам и да му кажам за лагата, да не се случи да ме предаде.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И сè јас сум му крива.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сакав да можам да ѝ помогнам, па се сетив на онаа болка што ја почувствував кога Игбал нежно ја погали по косата и ми дојде да му се извинам поради тоа, како да сум му згрешила, како да сум го изневерила со нешто што не го заслужува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)