сум (гл.) - сонува (гл.)

Но, на завојот не можам да заборавам бидејќи се чувствувам како да имам залепено огромна топла топка снег среде лице или како носот да ми го откорнала парче перница додека сум сонувала нешто.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Можеби ни како дете не сум сонувал жолто освтелен прозорец и ластареста жена на него и напор на дете да му истргне на памучниот кловн една нога.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Божем сум сонувал дека плачам и знам оти на сон да плачеш значи дека на јаве ќе се радуваш.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
„Ниту сум сонувала дека постои место како ова во Идн Парк“, рече Рози.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Тоа беше еден сосема друг свет, уште не сум свесна што беше, што сѐ видов и што сѐ доживеав, ми се чини понекогаш дека само сум сонувала.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Значи сум сонувал дека не гледам, вели, и излегува дека она што го сонувам е јаве, вели, а ова што е вистина е сон.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ноќва, разбуден, не по паузата на вторите петли, туку уште пред првите, сфатив дека сум сонувал за една таква промена на судбината, за тоа дека животот е скалила кои се качуваат нагоре и кои слегуваат надолу.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)