сум (гл.) - падне (гл.)

Како да сум паднал во празен простор, во кој нема ни време, ни настани што го обележуваат тоа време.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Гледам кај сум газела во снегот, кај сум пропаѓала, кај сум паднала.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И од болките нешто сум паднала во несвест.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По патот сум паднала во несвест од гангрената.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сум паднала ничкум, што се вели, на сите четири.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И така беше сум паднала, сум се изгубила. На голи катови, во гумното.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)