стркала (гл.) - камен (имн.)

Морам да ти речам дека помислив оти косата што тогаш ја имав во изобилство се обиде да ми ја напушти главата за да тргне по тоа огнено чудо.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ова не е измислица, или претпоставка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зарем не се случувало и од планината да се стркалаат камења и стебла придружувани од молњи што го изгубиле своето небесно живеалиште.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Смеј се, батка, смеј се! Ама јас лично имам видено такви огнени топки, а еднаш, одамна, една слична ми профуче и над главата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)