стресе (гл.) - и (сврз.)

„Ами ако разберат другарчињата оти за неа дојду?“ — се стресе и просто ги избегнуваше сите нивни погледи, плашејќи се да не му ги прочитаат во очите неговите мисли.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Еден од нив, една жена, беше упатена во собата 101 и Винстон забележа дека се стресе и побледе кога го слушна тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тогаш отиде до клупата и седна, а телото уште два пати благо ѝ се стресе и секое стресување, што ѝ минуваше низ телото ѝ ја одземаше вртоглавицата која сѐ уште беше во неа, и секое повторно смирување или сталожување одново ѝ враќаше дел од изгубената сила.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Жива ли е или? - на овие зборови Душка се стресе и возбудена седна на празното столче спроти Томо.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој се стресе и се сврте. Зад него стоеја Горјан и Огнен.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)