стори (гл.) - сѐ (прил.)

Овчар бил. Еден ден, кога му дошол редот, другарите ги скорнале овците, а тој останал на бачило да го премести трлото, да ги измие каците, да ги испере цедилата и да стори сѐ што требало за да можат вечерата, кога ќе ги измолзат овците, да го спастрат млекото.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Пациентот тогаш чувствува дека сторил сѐ што можел за да го заштити лекарот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Нејсе! Тогаш јас, реков веќе, ослободен и со чиста совест дека сум сторил сѐ што е потребно, решив да се поддотерам, да се потстрижам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Началникот на фезанската жандармерија потпоручникот Мевлид и секретарот на управникот за административен ред А. Хилми, сториле сѐ што било во нивните сили заточениците да бидат горе-долу човечки сместени и да им се олесни животот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Сепак, сторив сѐ, што можев“ си помисли.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ќе сториш сѐ да ме налутиш.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Беа чунким во некој зарек да направат една добра Задруга; ниеден од неговите селани, заедно со кои што тој до неодамна војуваше, а тогаш беа дојдени од Армијата, не се жалеше себе си да стори сѐ да биде тоа една добра, една нивна Задруга.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се собрале другарите околу него, сториле сѐ што можеле, но тој не станал.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ќе стори сѐ што треба, но без мајмунлак, што велеа луѓето, не можеше.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Се обидувала првин да го убеди својот маж, вујкото на Ервехе, да стори сѐ што може нејзината Ервехе да не ја мажат пред време, да ја испратат да учи во Италија, имаше каде, ако не другаде, тогаш кај нејзиното семејство во Рим.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
„Медицината ќе стори сѐ што може да се спаси Мајка”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Од овие причини, откако според мислењето на владарите од наша крв со другите владари и почитувани од нашето кралство и другите важни и угледни лица од државниот совет што беа присутни, добро и совесно ја разгледавме и проучивме цела работа, со оваа изречена, прогласена и наредена конечна и неотповиклива одредба изјавуваме, прогласуваме и наредуваме:
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како од наша страна ветуваме дека ќе сториме сѐ за нејзиното почитување и нема да дозволиме да биде било како кршена.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
I. Прво, споменот на сѐ што се случи на едната и на другата страна од почетокот на месец март 1585 до нашето доаѓање на престолот и за време на другите претходни нереди и за време на овие, да биде збришан и згаснат, како нешто што не се случило.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)