стори (гл.) - таинџија (имн.)

Со денеска, со утре, беше го теклифил еднаш царот да го стори таинџија за да му дават с¯ што треба за војската, и тоа беше примало, та се сторило таинџија и давало таин токмо една година време, без да посака пари од царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Се чудел царот на тоа момче дека било токму богато, чунки една година време не му посакало пари, како што му сакале друзи таинџии на секој месец пари.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)