стори (гл.) - просјак (имн.)

Сега ослепениот брат немаше шчо да чинит, не можел друго да работат за да се ранит, та се сторил просјак: излегол да шетат од село в село, да просит по едно парче леб, колку да живит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тој останал вечерта да преношчит крај реката до дреото, а за да не го изеит ношта некој ѕвер, се качил на дреото и тамо меѓу ветките си напраил легло, си легнал и си преспал.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)