стори (гл.) - обид (имн.)

На 15 јануари 1903 година бил сторен обид да се исфрли од шините мешаниот воз што одел од Солун кон Деде-Агач.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Значи, ризично било да се остане во хотелот, бидејќи сигурно се очекувало доаѓањето на полицијата, но ризично било и да се стори обид за бегство.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Богами помислив: тоа планината тргнала да истече заедно со водите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Посакав да речам: Ете, олку од мене, свршеток на приказната, и ја кренав главата, погледнав кон Даскалов, сакав да го утврдам впечатокот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаев дека не можам да му понудам прифатлив одговор. Сепак, сторив обид.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи, кога помислив дека косата и уште незнам што друго од моите сопствености сторија обид да ѝ се придружат на молњата, главата си ја пикнав во дланките а потоа главечкум отрчав до Пребег за да се напијам вода и да си го повратам во живот сувото грло, но таму ме пречека оној матнеж и лудување на водата, што веќе ги спомнав.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Зборуваш, зборуваш, а друг ни беше зборот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Забележувам исто така дека лицето ѝ станува сериозно штом ќе стори обид да го смири неразумниот јазик.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И додека го теши вознемирениот дел од главата на закланото добиче нејзиниот конечен суд постојано се сведува на ист заклучок: "Гледаш, непотребно ме засрамуваш.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)