стори (гл.) - дикат (имн.)

— Не знам, внучко, — вели дедот Карабуклија, — ама петлите се пеани, еднаш или двапати, не ѝ стори дикат. Сега ќе излеза надвор на малата врата и ќе вида.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Патем речено, со еден мој исто толку талентиран за спорт колега и пријател, не сторивме дикат дека на натпреварот се шутирал пенал.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)