столче (гл.) - крај (предл.)

Така и би: се отстранив навреме од патот на Писмородецот, и се трудев со ништо да не го разгневувам; а кога Филозофот седнуваше на столчето крај логотетот, јас помислив дека можеби е време и јас да кажам нешто, во наша одбрана.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Домаќинот ги остави голашите прекршени на две во огништето и кога седна на столчето крај софрето, таа молкна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)