стои (гл.) - тенок (прид.)

Рачката на дувалото стои тенка, јазлеста во полутемнината на аголот од оваа соба.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
На крајот од белите мермерни скали, како некој вид на неофицијален господар на некогашната раскошна буржоаска куќа, стоеше тенка женска фигура.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)