стои (гл.) - стар (прид.)

Внатре, на една мала маса за препишување стоеше стара книга, на која беше испишано она што пречесен отец Мида го беше сочинил, како умножение на тајниот запис од страшната одаја на пророштвата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Така, во една од улиците, кои сега се оформуваат, а која е паралелна од левата страна со главната, која целата е обновена, насреде стои стара куќа, која чека сигурно на уривање, но веројатно нерешените имотно-правни проблеми не допуштаат да исчезне.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
На Рада ѝ се заковаа очите во големиот долап од кој беа „исфрлени“ камени плочи, а на секоја од нив стоеја стари петли, ѓуѓуми, котлиња, самовари, стари мелници за кафе, стар австроунгарски шлем, и што уште не. Цела мала музејска поставка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)