стои (гл.) - гологлав (прид.)

Кога се тажни, луѓето никогаш не се ѓаволести.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Карамба-Барамба стои гологлав, сенката зад него игра со шапка на глава!
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)